🌤️ Materiał Izolacyjny Stosowany W Elektrotechnice

Styropian EPS 100 jest dostępny w różnych wariantach, dlatego poniżej omówimy ceny kilku popularnych rozwiązań. Wskażemy możliwości zastosowania, a także średni koszt zakupu. Styropian Austrotherm EPS 100 – popularny materiał izolacyjny o dużych możliwościach zastosowania. Sprawdzi się jako styropian pod ogrzewanie podłogowe
Jest dużo zabawy podczas grania w Words Of Wonders Guru Materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice, klasyczną krzyżówkę wymyśloną na nowo przez Fugo. Przesuń palcem, aby połączyć litery, aby utworzyć prawidłowe słowa podane przez grę, czasami są ukryte słowa do odkrycia. Zebraliśmy tutaj wszystkie potrzeby – odpowiedzi, rozwiązania, solucje i kody do całego poziomu. Jesteśmy tutaj, aby pomóc i opublikować guru Words Of Wonders Materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice, dzięki czemu możesz szybko przejść przez trudny poziom i kontynuować samouczek. Materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice: Odpowiedź na to pytanie: MIKANIT Inne pytania z tej samej układanki: Wróć do puzzli Loading comments...please wait...
Zabezpieczenia przed porazeniami polegajaja na zastosowaniu: Oslonięcia czesci bedacych pod napieciem, w celu uniemozliwienia ich dotkniecia. Napisow i tablic ostrzegawczych. Obnizonego napiecia, bezpiecznego dla zycia ludzkiego w pomieszczeniach zagrozonych. uziemienia czesci metalowych nie bedacych pod napieciem, ze wzgledu na mozliwosc Ten artykuł rzuca światło na cztery ważne kategorie materiałów stosowanych w elektrotechnice. Kategorie to: 1. Materiały stosowane w elektrotechnice 2. Materiały używane do prowadzenia energii elektrycznej 3. Materiały izolacyjne 4. Materiały stosowane do wzmacniania pól elektryczna: kategoria nr 1. Materiały stosowane w elektrotechnice: Materiały stosowane w elektrotechnice można podzielić na cztery ważne kategorie, w zależności od ich zastosowania:(a) Materiały używane do przewodzenia energii elektrycznej,(b) Materiały użyte do izolacji,(c) Materiały stosowane do wzmacniania pól magnetycznych,(d) Materiały użyte do wykonania podpór, osłon i innych części mechanicznych oraz stosowane w urządzeniach elektrycznych powinny być takie, które przewodzą prąd, a także niektóre, które izolują. Prąd elektryczny może płynąć efektywnie tylko dzięki ścieżce wykonanej dla niego z materiałów, które dobrze przewodzą prąd. Obwód elektryczny może być kontrolowany tylko wtedy, gdy prąd jest dobrze związany ze ścieżką przewodzenia dzięki skutecznej energii elektrycznej dostarczanej do kopalni lub powiedzianej w jakiejkolwiek innej branży jest wykorzystywana w urządzeniach takich jak silniki, transformatory, przekaźniki, dzwonki itp., Które w rzeczywistości działają poprzez magnetyczny efekt prądu takiego aparatu zależy w dużym stopniu od zastosowania materiałów na rdzenie i części biegunowe, które wzmacniają pola magnetyczne powstające, gdy prąd płynie w uzwojeniach jest, że prawie wszystkie urządzenia elektryczne są zamknięte w jakiś sposób, chociaż obudowy są różne od siebie. Z pewnością nie może być tak, że wszystkie obudowy będą takie same. W rzeczywistości konstrukcja obudowy zależy od zastosowania sprzętu, a także od środowiska, w którym będzie on tym w silnikach i rozdzielnicach znajduje się wiele ruchomych części, które wymagają specjalnie dobranych materiałów, uwzględniając cechy konstrukcyjne danego elementu. Dlatego widzimy, że wybór materiałów do sprzętu elektrycznego powinien być wykonany z wielką starannością, przemyśleniami i elektryczna: kategoria nr 2. Materiały stosowane do prowadzenia elektryczności: Materiały, z których wykonane są obwody elektryczne są wybierane przede wszystkim ze względu na łatwość, z jaką przewodzą prąd. Jednak łatwość przewodzenia nie jest jedynym czynnikiem. Wiele części obwodu musi mieć właściwości mechaniczne, takie jak wytrzymałość na rozciąganie lub odporność na zużycie, lub ciągliwość lub wytrzymałość na ściskanie rodzaje aparatów będą wymagały przewodzących materiałów, które reagują na przepływ prądu, takich jak żarniki stosowane w lampach elektrycznych. Wybrano inne materiały, ponieważ oferują one odporność na prąd, np. Te stosowane do wytwarzania rezystorów i rezystorów, które kontrolują prąd w obwodzie. Niektóre z najbardziej użytecznych materiałów przewodzących, które znajdują się wśród metali stosowanych w sprzęcie elektrycznym, podano Materiał ten jest najczęściej używany do tworzenia ścieżek prądowych w obwodach elektrycznych. Bardzo łatwo przewodzi prąd elektryczny, a jego właściwości fizyczne umożliwiają jego stosowanie na wiele sposobów. Jest to miękki metal, dzięki czemu można go przeciągnąć do prętów i drutów, można go również wygiąć i ukształtować zgodnie z wymaganiami. Można go łączyć poprzez lutowanie, lutowanie, spawanie lub służy do uzwojenia urządzeń elektromagnetycznych, np. Silników, generatorów, transformatorów i przekaźników. Większość cewek wykonana jest z drutu miedzianego, ale uzwojenie przeznaczone do przenoszenia ciężkich prądów może być uformowane z kształtowników miedzianych. Prowadzące segmenty komutatora są zwykle wykonane z miedzi, ale mają szczególną konstrukcję i kształt, wymagane do przenoszenia określonego prądu widzimy miedź w różnych formach, podobnie jak nici są używane w środku kabli, które niosą prąd. W tym przypadku ważna jest również kwestia aktualnej nośności. W projektowaniu kabli projektant musi myśleć z wielką starannością i jeśli spojrzymy na konstrukcję szyn zbiorczych i przełączymy styki, znowu widzimy, jak ważną rolę odgrywa miedź jako przewodnik prądowy. Czasami te styki muszą przenosić prąd w zakresie kilku tysięcy amperów, a dla tych styków i szyn zbiorczych przekroje i formy są wykonane z wymaganego przekroju zgodnie z Ten materiał, który w rzeczywistości jest stopem miedzi i cynku, jest również szeroko stosowany w sprzęcie elektrycznym, chociaż wiemy, że mosiądz nie przewodzi elektryczności ani miedzi, ale jest trudniejszy niż miedź i może łatwiej wytrzymać zużycie i uszkodzenia .Podobnie jak miedź, można ją również przeciągnąć na druty, pręty i specjalne formularze do różnych zastosowań. Można to również łączyć poprzez lutowanie, lutowanie, skręcanie i nitowanie. Stosuje się go do wtyczek, gniazd, szyn łączących, zacisków, styków łukowych w stycznikach o mniejszych wartościach znamionowych oraz do śrub i nakrętek do elementów pod Aluminium jest również dobrym przewodnikiem elektryczności. Aluminium jest w rzeczywistości lekkim metalem i nie jest tak mocne jak miedź. Problem z tym metalem polega na tym, że łączenie jest bardzo trudne, chociaż łączenie za pomocą śrub, a nawet lutowanie za pomocą specjalnego spawania łukiem argonowym jest z powodzeniem jest głównie w przypadku odlewanych wirników silników klatkowych. Jest również stosowany w liniach napowietrznych i kablach podziemnych. Podobnie jak miedź, aluminium można również wyciągnąć w postaci prętów, prętów i dowolnej specjalnej formy do zastosowania w różnych urządzeniach przypadku stosowania w kopalniach węgla, użycie aluminium lub stopów aluminium jako materiału skrzyni dla dowolnego sprzętu elektrycznego do użytku podziemnego, takiego jak wiertarki, oprawy oświetleniowe itp. Jest obecnie zabronione ze względu na ryzyko iskrzenia zapalnego, jeżeli sprzęt uderzony jest ostrym uderzeniem przez inny kawałek znacznie twardszego materiału lub wyposażenia, takiego jak łuk stalowy, szyna rurowa lub inne twardsze (Eureka) i Magnanin: Constantan to stop miedzi i niklu, a manganina to stop miedzi, niklu i manganu. Oba te stopy oferują wyższą odporność na prąd elektryczny niż większość innych metali wykorzystywanych jako przewodniki, a ich głównym zastosowaniem jest budowa rezystancji i reostatów wykorzystywanych głównie jako elementy Metal ten jest stosowany głównie do żarników żarówek elektrycznych. Ma wysoką temperaturę topnienia i może, w wyniku przepływu prądu elektrycznego, być ogrzewany (w szklanej rurce wypełnionej gazem) do temperatury, w której będzie emitować jasne ołów, żelazo i nikiel: Metale te są stosowane w elektrodach akumulatorów pierwotnych i Ciekły metal stosowany jako przewodnik w wielu typach przełączników rtęciowych, automatycznych wycięć i prostownikach łukowych z rtęcią. Powyżej omawialiśmy przewodniki metaliczne, które przewodzą prąd, ale są również przewodniki niemetaliczne, które przewodzą prąd równie dobrze i są bardzo często wykorzystywane w W porównaniu z metalami, węgiel oferuje wysoką odporność na prąd elektryczny. Ma jednak ważną właściwość, ponieważ jest samosmarujące (grafit, forma węgla, jest stosowany jako środek smarny w niektórych maszynach). Węgiel jest zatem materiałem najczęściej stosowanym w szczotkach silnikowych i węglowe mogą utrzymywać stabilny, ale płynny kontakt z obrotowym komutatorem lub ślizgaczem, nie powodując nadmiernego nagrzewania lub szybkiego rzeczywiście jest cudowna właściwość węgla, niemetalicznego przewodnika, którego żaden metaliczny przewodnik nie może być równy. W rzeczywistości żaden kontakt metaliczny nie zadziałałby w miejsce szczotek węglowych używanych w ślizgaczach lub szczotki węglowe zwykle zawierają niewielką ilość miedzi, aby poprawić ich przewodnictwo. Węgiel jest również niezwykle przydatny do wytwarzania stałych i zmiennych rezystorów, a także jako elektrody do akumulatorów Z teorii i praktyki wiemy, że niemetaliczne ciecze, które przewodzą prąd, w rzeczywistości robią to w procesie elektrolizy. W porównaniu z metalami oferują wysoką odporność na prąd elektryczny. Elektrolity pierwotnych i wtórnych ogniw używanych w bateriach są cieczami, które przewodzą przez te ciecze obejmują rozcieńczony kwas siarkowy i roztwory salomoniaku (chlorek amonu) i wodorotlenek potasu. Ciecz przewodząca jest również czasami stosowana jako opór do dużych obciążeń dla silników rozruchowych o wysokiej wartości znamionowej. W rzeczywistości rozwiązanie sody oczyszczonej w wodzie, na przykład, zapewnia element oporowy w płynnych rozrusznikach Kategoria # 3. Materiały izolacyjne: Materiały izolacyjne służą do ograniczania lub kierowania prądów elektrycznych do obwodu, przez który są zaprojektowane. Gdyby nie było izolacji, prąd natychmiast znalazłby najbliższą drogę do ziemi i zagroziłby całemu rzeczywistości skuteczność i wydajność materiałów izolacyjnych zależy nie tylko od wydajnego działania sprzętu elektrycznego i instalacji elektrycznej jako całości, ale także od bezpieczeństwa życia osób, które z nim rzeczywistości izolacja stanowi ratunkową ochronę zarówno dla sprzętu, jak i dla ludzi, którzy używają tego sprzętu elektrycznego. Dlatego wybór klasy i gatunku izolacji dla sprzętu jest podstawowym zadaniem inżyniera elektryka, który musi zaprojektować sprzęt, który będzie stosowany w przemyśle, czy to w kopalni, czy w zwiększając klasę izolacji, a tym samym zwiększając pojemność izolacji, aby wytrzymać znacznie wyższą temperaturę bez jakiegokolwiek pogorszenia się materiałów izolacyjnych, ocena sprzętu elektrycznego, takiego jak silniki i transformatory, rozdzielnice, a także szyny zbiorcze, jest niewiarygodnie zwiększona w taka sama rama w użyciu jest wiele rodzajów materiałów izolacyjnych. Wybór konkretnego materiału izolacyjnego do określonego celu jest określony przez napięcie obwodu, który ma być izolowany, oraz wymagania fizyczne i środowisko sprzętu. Materiały, które izolują żywy przewodnik od ziemi lub które izolują jeden żywy przewodnik od innego, ma potencjalną różnicę nałożoną na prąd nie przepływa przez materiały izolacyjne, materiał poddawany jest olbrzymiemu odkształceniu, znanemu jako szczep dielektryczny. Jeśli różnica potencjałów jest większa, ten szczep dielektryczny zwiększa się, a różnica potencjałów może być osiągnięta, gdy odkształcenie staje się zbyt następnie rozpada się i przepływa przez nią prąd. A gdy izolacja się zepsuje, jej właściwości izolacyjne są trwale uszkodzone. Materiały izolacyjne, które mogą wytrzymać wysokie napięcia, mają wysoką wytrzymałość dielektryczną i są niezbędne do izolacji obwodów wysokiego i średniego obwodach niskiego napięcia i obwodów sygnałowych wytrzymałość dielektryczna nie jest tak ważna, a materiały izolacyjne mogą być wybrane przede wszystkim ze względu na łatwość ich wytwarzania lub przystosowania, lub bezpieczne obchodzenie się z urządzeniami, ponieważ nawet mały wstrząs elektryczny może spowodować śmierć przez całe oprócz właściwości izolacyjnych należy wziąć pod uwagę inne cechy materiałów. Dla niektórych celów, np. Izolacji kabli, materiały muszą być elastyczne i nie powinny tracić swoich właściwości izolacyjnych podczas rozciągania lub mechaniczna jest również bardzo ważna dla wielu celów, szczególnie dla silnika używanego do przewozu, gdzie czasami prędkość silnika osiąga prawie dwukrotność takich przypadkach, jeśli wytrzymałość mechaniczna materiału izolacyjnego nie jest wystarczająco mocna, przewody i nawet przewodniki (które są związane materiałami izolacyjnymi) mogą odlecieć, powodując poważne uszkodzenia nie tylko silnika, ale także wytrzymałość mechaniczna jest ważna dla wielu celów, ponieważ wytrzymałość dielektryczna może być osłabiona, jeśli części materiału izolacyjnego pękną lub pękną. Mechaniczne uszkodzenie izolacji jest przyczyną awarii elektrycznej. Czasami, jeśli te uszkodzenia mechaniczne nie zostaną zauważone na czas, załamanie się wyborów może mieć bardzo poważny konieczna jest regularna i dokładna kontrola izolacji, aby sprawdzić, czy zaczęło się pogarszać, starzeć lub pękać, lub jej wartość IR spadła znacznie poniżej dopuszczalnego limitu dla poszczególnych zastosowań. W rzeczywistości żywotność izolacji decyduje o żywotności sprzętu elektrycznego. Dlatego prowadzone są regularne badania dotyczące poprawy izolacji (patrz tabela izolacji: Suche powietrze:Suche powietrze jest w rzeczywistości ważnym i wydajnym izolatorem. Na przykład wiemy, że dwa żywe gołe przewody są oddzielone powietrzem i skutecznie izolowane od siebie. Najlepszym tego przykładem są szyny zbiorcze panelu sterowania oraz silnik i transformator dla terminali. Jednak izolacja powietrzna ma limit ze względu na wytrzymałość też, jeśli nadmierne wyższe napięcie niż napięcie znamionowe jest przekazywane przez te zaciski, wytrzymałość dielektryczna ulegnie zerwaniu, a zatem spowoduje uszkodzenie. Dlatego projektując komorę szyny zbiorczej i skrzynkę zaciskową, projektant musi przejść według standardowego sprawdzonego odstępu między dwoma nagimi słupkami pod napięciem, zgodnie ze standardową specyfikacją indyjską lub brytyjską, zgodnie z doświadczeniem i rzeczywistości, gdy występuje nadmierne wysokie napięcie, powietrze pomiędzy dwoma żywymi prętami jonizuje i powstaje łuk w przestrzeni pośredniej, która jest nazywana linią do linii, a następnie do ziemi, tj. Całkowite zwarcie. Kolejnym wielkim przykładem awarii izolacji powietrznej jest występowanie to również izolator, ale nie jest w stanie wytrzymać zbyt wysokiej temperatury. Jako elastyczny materiał jest używany głównie do wewnętrznego pokrywania przewodów o różnych rozmiarach. W rzeczywistości mieszanina gumowana odgrywa ważną rolę w produkcji wulkanizowana:Ta przetworzona guma jest w rzeczywistości znacznie twardsza niż czysta guma, chociaż ma niską wytrzymałość sztuczne we wszystkich swoich różnorodnych formach są coraz częściej wykorzystywane do materiałów ich zbyt wiele, by wymienić je pojedynczo w tej książce, ale jako przydatny przewodnik wymienić można niektóre z materiałów zastępujących gumę jako środek izolacyjny do przewodów i kabli:a) PVC (polichlorek winylu)b) Neopronc) Kauczuki butylowed) EPR (Ethyline - kauczuk propylenowy)e) CSP (polichlan chlorosulfonowy)Bawełna i lakier, włókna szklane itp .:We wcześniejszych projektach przewody silników i transformatorów izolowano głównie bawełną i lakierami. Obecnie jednak w większości przypadków zostały one zastąpione przez bardziej skuteczne i modne materiały izolacyjne, takie jak emalie na bazie żywicy, włókna szklane, azbest izolacyjne folie na bazie żywic mają tendencję do zastępowania bawełny i lakieru do izolacji uzwojeń. W rzeczywistości te folie są łatwiejsze do nałożenia, a także są bardziej skutecznie odporne na wilgoć. Jednak przed użyciem tych folii izolacyjnych uzwojenia muszą być idealnie wypalone, aby pozbyć się olejem papier:Papier impregnowany olejem izolacyjnym ma również wysoką wytrzymałość dielektryczną, powszechnie stosuje się go do izolowania przewodów kabli wysokiego napięcia, które nie muszą być elastyczne. Papier bardzo łatwo wchłania wilgoć, dzięki czemu można go używać wyłącznie w sprzęcie zaprojektowanym w sposób zapobiegający dostawaniu się wilgoci, np. Ołowianych kabli o tego powodu, gdy jakikolwiek papierowy kabel izolowany jest przecięty, jego koniec musi być natychmiast uszczelniony, aby chronić go przed izolacyjny:Olej izolacyjny ma wysoką wytrzymałość dielektryczną i dlatego jest stosowany do izolowania niektórych typów urządzeń wysokiego napięcia. Transformatory i skraplacze podłączone do obwodów wysokiego napięcia są zwykle zanurzone w oleju izolacyjnym. Olej jest często używany jako czynnik chłodzący, a także jako ma dwie ważne funkcje w sprzęcie elektrycznym. Dobrym przykładem jest stosowanie oleju izolacyjnego w transformatorze. Styk niektórych aparatów wysokiego napięcia działa na olej izolacyjny, który oprócz izolacji izoluje łuk wyciągnięty. Gdy części stykowe są złożone, olej izolacyjny jest cienki i wysoce podgrzaniu paruje, a ponieważ opary zawierają wodór, sprzęt napełniony olejem musi być dobrze zabezpieczony przed niebezpieczeństwem rodzaj cieczy izolacyjnej jest obecnie w użyciu. Ciecz ta jest w rzeczywistości cięższa i ma większą wytrzymałość dielektryczną niż stosowany regularnie olej transformatorowy. Ale trudność z tym płynem polega na regularnej manipulacji, ponieważ staje się gęsta, gdy jest zimna i staje się cieńsza przy wzroście temperatury. Ten rodzaj płynu jest najczęściej używany w ma bardzo wysoką wytrzymałość dielektryczną i dlatego jest powszechnie stosowana jako izolator w obwodach wysokiego napięcia. Będąc formą gliny, musi być uformowany w kształt wymagany podczas produkcji i po wypaleniu nie może być on stosowany głównie do izolatorów podtrzymujących przewody podstawowe, np. Wsporników do szyn zbiorczych i przewodzących części rozdzielnic żelaznych oraz skrzynek przyłączeniowych. Izolatory do linii zewnętrznych są również wykonane z krucha substancja mineralna stosowana jako izolacja szczelinowa do uzwojenia silnika i do izolowania pomiędzy segmentami komutatorów. Jest odporny na wysokie temperatury i nie przepuszcza wilgoci. Inne formy izolacji szczelinowej składają się z materiałów takich jak papiery lakierowane, włókna szklane, laminat azbestowy i najnowszy izolacyjna:Istnieją różne rodzaje płyt izolacyjnych i izolacje kształtowe. Prasa pahn, tufolit i tarczycy są powszechnie stosowane w sprzęcie elektrycznym. Ich zastosowania obejmują tablice zaciskowe, kształtki do cewek, izolację szczelinową dla uzwojeń silnika i transformatora oraz szczotki izolacyjne i bardzo twardej wulkanizowanej gumy, która przypomina wyglądem heban z drewna. Jego zastosowanie obejmuje tablice zaciskowe oraz szczotki izolacyjne i drewno:Jest to specjalny rodzaj drewna o lepszej wytrzymałości dielektrycznej niż zwykłe drewno. Mają więcej odporności na wilgoć. Są one ogólnie stosowane do tablic kontaktowych, separatorów, wsporników terminali izolacyjna:Taśma izolacyjna służy do owijania cewek lub przewodów podstawowych w obudowach, np. W obudowie rozdzielnicy i silnika. Czasami służy do naprawy lub wymiany uszkodzonej izolacji. Taśmy są wykonane z wulkanizowanych włókien (np. Słoniowce), z lakierowanej bawełny, jedwabiu lub tkaniny z włókna szklanego (np. Z taśmy Empire) lub z klejonego miką (Micanite).Taśmy z tworzyw sztucznych (PVC) lub nylonowe taśmy o właściwościach elektrycznych są obecnie powszechnie stosowane w szerokim zakresie obwodów niskiego, średniego i wysokiego izolacyjny:Mieszanka izolacyjna służy do napełniania skrzynek połączeniowych, gotowych łączników i obudów zacisków. Wiele związków jest opartych na bitumie i musi być ogrzewane i wlane do komory, aby można je było natychmiast napełnić na gorąco. Zimne związki wylewające składające się z mineralnego lub syntetycznego oleju z utwardzaczem są obecnie stosowane elektryczna: kategoria # 4. Materiały stosowane do wzmacniania pól magnetycznych: Silniki, transformatory, przekaźniki, które są w rzeczywistości urządzeniami elektromagnetycznymi mają swoje cewki nawinięte na rdzeniach. Materiały, z których wykonane są te rdzenie dobiera się ze względu na ich zdolność do wytwarzania silnego pola magnetycznego, gdy namagnesowane przez prąd płynący w uzwojeniu. Takie materiały są opisane jako mające dużą przenikalność wysoka przenikalność magnetyczna nie jest jedynym wymaganiem dla podstawowych materiałów. Materiały muszą być zdolne do bardzo szybkiego namagnesowania i utraty magnetyzmu tak szybko, jak to możliwe, po tym jak magnes przestanie ten jest szczególnie ważny w przypadku aparatów prądu przemiennego, takich jak transformatory, gdzie rdzenie są namagnesowane i rozmagnesowywane sto razy na sekundę. Opóźnienie reakcji na zmiany prądu magnesowania nazywa się hysterizami, wszystkie materiały magnetyczne podlegają histerii, chociaż w niektórych przypadkach czynnik ten jest bardzo ważnym wymaganiem materiału rdzenia jest to, że powinny zatrzymywać jak najmniej magnetyzmu, kiedy to możliwe, gdy prąd magnesujący przestanie płynąć. Wszystkie materiały magnetyczne zachowują pewien stopień magnetyzmu, gdy zostały umieszczone w polu magnetycznym, ale materiały różnią się znacznie w ilości, jaką zachowują. Niska retencja wiąże się z niską histerią i przykład magnes trwały ma niezwykle wysoki współczynnik histerii i dlatego jest trudny do namagnesowania, gdy prąd magnesujący się zatrzymuje. Jednakże materiały rdzenia są łatwo namagnesowane i zachowują ledwo wykrywalną ilość magnetyzmu, gdy prąd magnetyzujący materiały rdzenia są zatem tymi, które mają wysoką przenikalność magnetyczną i niską histerezę. W rzeczywistości miękkie żelazo spełnia te wymagania i było kiedyś szeroko stosowane w przypadku rdzeni stopy żelaza okazały się jednak znacznie bardziej wydajne. Wśród popularnych obecnie stopów znajdują się stopy krzemu i żelaza (np. Lohys i Stalloys), stopy kobaltu i żelaza (Permendur) oraz stopy niklu i żelaza (Permalloy).Rdzenie uzwojeń indukcyjnych, takich jak transformatory, silniki i generatory, są niezmiennie zbudowane z cienkich warstw metali (grubość od 0, 005 do 0, 007) zwanych warstwami, które są izolowane od siebie (cienkimi warstwami 0, 002 folii lakieru) i mocno skręcone ze sobą. Ta metoda konstrukcji jest przyjęta, aby zapobiec krążeniu prądów wirowych w materiały rdzenia będące głównie metalem żelaznym są przewodnikami w polu magnetycznym, tak że emf jest generowany w nim, gdy występuje jakakolwiek zmiana siły pola. Jeśli rdzeń byłby solidny, istniałaby ścieżka o niskiej rezystancji umożliwiająca cyrkulowanie ciężkich pozwolono na cyrkulację, prądy wirowe wytworzyłyby pole magnetyczne w przeciwieństwie do prądu wytworzonego przez prąd magnesujący, a tym samym poważnie przegrzały. Izolacja pomiędzy laminowaniem zapobiega przepływowi prądów wirowych, laminacja układana jest w kierunku pola magnetycznego, tak aby zminimalizować wpływ na wytrzymałość samego obudowy: Żeliwo, stopy odlewów i blachy stalowe są zdecydowanie najczęściej stosowanymi materiałami do ram i obudów urządzeń elektrycznych wykorzystywanych w przemyśle wydobywczym. Twarde formowane tworzywo sztuczne jest używane do niektórych części mechanicznych, a żywica epoksydowa jest obecnie wykorzystywana do niektórych celów. Okna do montażu elektrycznego i inspekcyjnego używają ciężkiego szkła pancernego. Wysokiej jakości stale są stosowane do wałów silnika i powierzchni łożysk.
Izolacja rur kanalizacyjnych i wodociągowych ma za zadanie przede wszystkim chronić je głównie przed zamarzaniem. Takie przewody w systemie kanalizacji doprowadzające wodę do budynku umieszczane są bowiem w ziemi, ale z reguły na głębokości do 1,5 m, a więc powyżej punktu zamarzania (gleba chroni przez mrozem na głębokości
Obecnie na rynku dostępnych jest kilka rodzajów materiałów izolacyjnych, różniących się od siebie nie tylko ceną czy właściwościami, ale również zastosowaniem. Najpopularniejszym materiałem, stosowanym nie tylko w ociepleniach murów, ale również dachów, jest wełna mineralna, skalna lub szklana. Jest to materiał ogniotrwały i odporny na działanie chemikaliów (na przykład klejów lub zapraw), elastyczny i paroprzepuszczalny, dodatkowo dobrze chroni przed hałasem. Wełna mineralna posiada dość dobry współczynnik przewodzenia ciepła λ (od ok. do W/m·K), poza tym może przyjąć kształt płyty, maty lub granulatu. Płyty są najczęstszym wyborem wśród inwestorów, nie tylko ze względu na różnorodność zastosowania, ale także przez wygodę w użytkowaniu i stosunkowo niską cenę. Ostatnimi czasy coraz większą popularność zdobywa granulat, głównie ze względu na możliwość izolowania trudno dostępnych miejsc dzięki metodzie blow-in. Innym rodzajem granulatu, używanego jako materiał izolacyjny, jest celulozowy Ekofiber, doskonały do izolacji trudno dostępnych miejsc, takich jak przestrzenie pomiędzy legarami, krokwiami czy w ścianie warstwowej. Jest to materiał naturalny oraz ekologiczny, chroniący zarówno przed wilgocią, jak i przed pleśnią, posiadający dość dobrą izolacyjność akustyczną oraz zabezpieczony przed ogniem. Materiałem izolacyjnym, wciąż bardzo popularnym w Polsce, jest polistyren, czyli styropian. Tani, lekki, ognioodporny, zazwyczaj sztywny (chociaż zdarzają się również sprężyste gatunki), o niezłym współczynniku λ (0,031 – 0,045 W/m·K), uznawany jest za bardzo dobrą izolację zewnętrzną. Droższym, ale zdecydowanie wytrzymalszym gatunkiem styropianu, jest polistyren ekstrudowany, zwany również styrodurem lub XPS. Używa się go najczęściej do ścian fundamentowych, piwnicznych lub posadowionych bezpośrednio na gruncie podłóg – czyli wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko uszkodzeń mechanicznych lub obecności znacznej ilości wilgoci. Niestety, styropiany są nieodporne na działanie organicznych olejów, smarów czy chociażby smoły węglowej, pod wpływem których rozpuszczają się. Warto także wspomnieć o poliuretanowych płytach PIR. Są one stosunkowo drogie, lecz ich współczynnik λ jest wyjątkowo niski (maksymalnie 0,029 W/m·K), dzięki czemu stosowane są najczęściej jako izolacja dachów, stropodachów oraz ścian zewnętrznych. Odporne na wodę, ogień i niezbyt grube – do 14 cm – płyty PIR są doskonałym rozwiązaniem wszędzie tam, gdzie liczy się możliwie cienka warstwa izolacji.
Аሡεኪэթጅሌ γህծиԺը апеγагэпаሤ
Օድ чՐеца ኚоዎ ኗξупеձιኸе
ችенፓбቂцеге неነ лθгуው
ሌψኅфа ቧшеቱ еζЛቂдиλոհоሑθ ቡ

Pianka poliuretanowa to nowoczesny materiał izolacyjny, który zapewniając szczelną izolację termiczną, jest dobrą alternatywą dla wełny mineralnej lub styropianu. Szczególnie świetnie sprawdza się w przypadku problematycznej izolacji poddasza, którą łatwiej można wykonać za pomocą elastycznej pianki.

Przewody elektryczne, z którymi spotykamy się bezpośrednio na co dzień, z racji zachowania bezpieczeństwa i w celu przedłużenia czasu działania powlekane są odpowiednią izolacją. Jakie materiały mogą być zastosowane w roli izolatorów? Przewód elektryczny składa się z materiału przewodzącego, jakim najczęściej jest miedź i aluminium. Może być izolowany lub nie – z tym drugim przypadkiem spotykamy się, widząc linie napowietrzne – tutaj rolę izolatora pełni powietrze. Kable elektryczne pokryte są warstwą izolacji, która pełni następujące funkcje ochronne: - przed porażeniem prądem elektrycznym, - przed uszkodzeniami mechanicznymi, - przed wilgocią, - przed szkodliwym działaniem różnych substancji. Izolacja spełnia jeszcze jedną rolę – dzięki temu, że do jej użycia mogą być zastosowane zabarwione materiały, kolor oraz oznaczenia na nim informują nas o tym, z jakim przewodem mamy do czynienia. Spotykamy się z tym w przypadku wymiany gniazdka wtykowego – poszczególne przewody (fazowy, neutralny i uziemienia ochronnego) są umieszczone w izolacji w kolorach: - przewód fazowy – czerwony lub czarny lub brązowy, - przewód neutralny – niebieski, - przewód uziemienia ochronnego – dwukolorowy, żółto-niebieski. Oprócz kolorów, na izolowanych przewodach elektrycznych spotykamy również symbole składające się z kombinacji liter i cyfr. Uwzględniony jest tutaj materiał przewodzący – miedź (D), aluminium (A), stal (F), przeznaczenie – mieszkaniowe (M), warsztatowe (W), sterownicze (St), a także typ przewodu, przykładowo wielodrutowa linka ocynowana to Lc, a jednodrutowa miedziana to Dc. Spotykamy również oznaczenia bardziej szczegółowe – przewód płaski ma symbol p, przewód do przyklejania to pp, a wtynkowy – t. Każdy typ izolacji ma swoje własne oznaczenie: - guma zwykła G, - guma silikonowa Gs, - tworzywo bezhalogenowe N lub H, - polietylen sieciowany XS, - tworzywo fluoroorganiczne Zb, - powłoka poliwinitowa Y, - powłoka poliwinitowa ciepłoodporna Yc. Dzięki temu, że osobnym symbolem oznaczona jest też liczba żył i ich przekroje, widząc izolację i odczytując prawidłowo informacje zawarte w ciągu cyfr i liter, wiemy, z jakim przewodem i do czego służącym mamy do czynienia. Nawet jeśli kupiłeś dom, który nie ma ocieplenia, to możesz je wykonać na elewacji w każdej chwili. Na pewno odczujesz komfort podczas kolejnego sezonu grzewczego. Tego typu materiał izolacyjny jest powszechnie stosowany na budynkach wielokondygnacyjnych i użytkowych. Styropian – wybierz odpowiedni rodzaj Z elektrycznością stykasz się wszędzie. Poznajesz coraz więcej skutków jej oddziaływania. Na przykład, pierwotnych ludzi przerażała błyskawica, uderzenie pioruna, jego niszczycielskie skutki. Te wielkie wyładowania elektryczne nam już są dobrze znane. Boimy się burzy, ale wiemy, że choć moc elektryczna wyładowań atmosferycznych jest olbrzymia, to jednak - ze względu na krótki czas tych wyładowań - ich energia nie jest duża. Nie opłaca się nawet korzystać z tego naturalnego źródła energii elektrycznej. Musimy natomiast coraz lepiej zapobiegać negatywnym skutkom wyładowań elektrycznych. Pierwszy zadbał o to Benjamin Franklin w roku 1752, instalując na wieży kościoła piorunochron. Uczeni ciągle odkrywają coś nowego z zakresu elektryczności i dają tym podstawy do konstruowania coraz to lepszych urządzeń. Świadectwem tego jest bardzo szybki rozwój elektroniki, komputerów, różne­go sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Na pewno chcesz, żeby urządzenia, z którymi stykasz się na co dzień, nie były Ci obce, nieprzyjazne, a nawet czasem niebezpieczne. Musisz wiedzieć, że ta pożyteczna elektryczność, która jest w domu, w każdym gniazdku elektrycznym, dostępna dla każdego, może człowieka porazić. Doprowadzona do urządzenia duża energia pomaga Ci pracować, uwalnia od fizycznego wysiłku. Ale czasem wymyka się spod Twojej kontroli, zwłaszcza wtedy, kiedy popełnisz błąd w obsłudze sprzętu elektrycznego. Tylko wiedza i umiejętności praktyczne z zakresu elektrotechniki mogą Cię ustrzec przed wypadkiem. Wiedzę tę będziesz czerpał z różnych źródeł. Na lekcjach fizyki poznasz fizyczne podstawy elektrotechniki i elektroniki, a na lekcjach techniki zetkniesz się z różnymi sytuacjami, w których zjawiska te będą miały zastosowanie praktyczne. Na zajęciach z techniki będziesz poznawał elektrotechnikę począwszy od przewodników i izolatorów, potem dowiesz się, jak się wytwarza energię elektryczną. Poznasz sposoby korzystania z tej energii. Zadania praktyczne będą dotyczyły obsługi urządzeń, montażu bardzo prostych przedmiotów technicznych i projektowania elementarnych układów lub zmian w układach. Pomiary elektryczne będą związane głównie z zadaniami praktycznymi, a zagadnienia bhp, ekonomii i ekologii będą powiązane z różnymi tematami zajęć. PRZEWODNIKI ELEKTRYCZNOŚCI I IZOLATORY W elektrotechnice stosuje się wiele różnych materiałów. Ogólnie można je podzielić na trzy grupy: przewodzące prąd elektryczny (przewodniki), nie przewodzące prądu elektrycznego (izolatory), półprzewodniki. Do materiałów przewodzących prąd elektryczny należą metale, np. srebro, miedź, aluminium, mosiądz, stal i stopy oporowe. Do materiałów nie przewodzących prądu elektrycznego należą np. ceramika, jedwab, papier, oleje, powietrze. Sądzę, że podasz jeszcze więcej przykładów tych materiałów. Może też wyróżnisz z nich takie materiały, które przewodzą prąd elektryczny bardzo dobrze i takie, które przewodzą gorzej, a także bardzo dobre izolatory Przewodniki elektryczności Z materiałów przewodzących prąd elektryczny na pewno wyróżniłeś miedź i jej stopy, gdyż ze względu na swoje cenne właściwości (przede wszystkim małą oporność właściwą) należą one do materiałów najszerzej stosowanych w przemyśle elektrotechnicznym. Około połowy światowego zużycia miedzi przeznaczone jest na cele tego przemysłu. Każdy materiał przewodzący prąd elektryczny ma swoją określoną rezystancję (w fizyce stosuje się określenie: oporność elektryczna). Jednak wartość tej rezystancji rośnie w funkcji temperatury. Na przykład rezystywność (oporność właściwa) wolframu wynosi w temperaturze 20 °C - 0,055 [Omm2/m], w temperaturze 1200 °C - 0,4[Omm2/m],a w temperaturze 2400 °C - 0,85[Omm2/m]. W temperaturach bardzo niskich, bliskich zeru bezwzględnemu, nie­które ciała tracą rezystancję. Stają się nadprzewodnikami. Prowadzi się badania naukowe w zakresie nadprzewodnictwa w celu wykorzystania tego zjawiska w technice. Elektrotechników interesują nie tylko materiały o małej rezystywności. Wykorzystują oni również materiały, które mają wyższe od miedzi rezystywności, np. konstantan (Cu 55% i Ni 45%) - 0,458[Omm2/m], Konstantan i inne materiały oporowe stosowane są w różnych grzejnikach. Materiały oporowe, ze względu na różne temperatury pracy dzieli się na trzy grupy. Do pierwszej grupy należą materiały o niskiej temperaturze pracy (do 500 °C),do drugiej - o średniej (500-s-lOOO °C) i trzeciej - o wysokiej temperaturze pracy (powyżej 1000 °C). Na przykład stosowana w grzejnikach chromonikielina (Ni 80% i Cr 20%) ma temperaturę topnienia 1400 °C, a najwyższą temperaturę zastosowania 1150 °C. i gorsze izolatory. Tkaniny grzejne stosowane na poduszki i kołdry elektryczne zawierają cienki drut oporowy z konstantatu lub chromonikieliny owinięty śrubowo na nici szklanej. Pytania i zadania 1. Czy znasz metale lepiej przewodzące prąd elektryczny niż miedź? 2. Na jakie grupy możesz podzielić materiały oporowe? 3. Wymień urządzenia elektryczne, w których są zastosowane materiały oporowe. 4. Jaką moc mają urządzenia w Twoim domu, w których zastosowano grzałki elektryczne? Izolatory Znaczenie materiałów izolacyjnych w elektrotechnice jest ogromne, ponieważ mają one za zadanie przeciwdziałać przepływowi prądu elektrycznego w niepożądanym kierunku. W gospodarstwie domowym lekceważymy często izolacyjne elementy urządzeń elektrycznych i z tego powodu dochodzi do wielu wypadków, porażeń prądem elektrycznym, poparzeń i pożarów. Istnieje wiele materiałów izolacyjnych pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego, również z tworzyw syntetycznych. Ich klasyfikację można przeprowadzić na podstawie różnych kryteriów. Ze względu na stan skupienia oraz pochodzenie materiały te można podzielić na: gazowe, płynne i stałe. Inny sposób klasyfikacji opiera się na odporności materiałów izolacyjnych na temperaturę. Okres trwałości właściwości izolacyjnych zależy bowiem od rodzaju materiału i od temperatury pracy. Na przykład obniżenie temperatury pracy o 8 °C - w stosunku do temperatury znamionowej - dla izolacji bawełnianej, papierowej nasyconej lakierami olejowymi podwaja czas trwania izolacji; gdy podwyższymy o 8 °C temperaturę, to czas trwania izolacji skraca się o połowę. Pamiętaj o tym, że nawet tak odporne na temperaturę materiały, jak ceramika, szkło mają ograniczoną najwyższą temperaturę pracy ciągłej. Pamiętaj również o tym, że w każdym materiale nie przewodzącym prądu elektrycznego może dojść do przepływu prądu w określonych warunkach (wysoka temperatura, silne pole elektryczne, wilgoć). Każdy materiał izolacyjny posiada bowiem wolne elektrony lub jony, które w pewnych warunkach mogą przewodzić prąd. Tylko w próżni nie ma zupełnie nośników elektrycznych. Jakość izolatorów określa się na podstawie ich właściwości elektrycznych. Jedną z nich jest wytrzymałość na napięcie (przebicie). Przebicie powietrza pomiędzy elektrodami płaskimi odległymi o 1 cm wynosi ponad 30000 V (30,2-31,6 kV). Wytrzymałość na przebicie rośnie proporcjonalnie wraz z ciśnieniem atmosferycznym. Pytania i zadania 1. Wymień urządzenia elektryczne, w których zastosowano izolację z tworzyw sztucznych i materiałów pochodzenia mineralnego. 2. Które urządzenia domowe zawierają układ wysokiego napięcia? Określ w przybliżeniu wysokość napięcia. 3. Czym grozi przebicie izolacji w układzie wysokiego napięcia? 4. W jakich warunkach części izolacyjne domowych urządzeń elektrycznych mogą przewodzić prąd? Czy bezpieczne jest ko­rzystanie w łazience z suszarki do włosów? WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ Prądnice Obecnie najwięcej energii elektrycznej powstaje w uzwojeniach różnych prądnic. Dowiesz się z lekcji fizyki, że w przewodniku powstaje napięcie elektryczne wtedy, kiedy ten przewodnik znajduje się w zmiennym polu magnetycznym. Są możliwe takie sytuacje, że przewodnik porusza się w polu magnetycznym, np. trwałego magnesu, lub odwrotnie - trwały magnes porusza się i wtedy pole magnetyczne zmienia się wokół stojącego przewodnika. Możliwa jest też trzecia sytuacja, że ani magnes, ani przewód nie poruszają się. Dzieje się tak, gdy trwały magnes zastąpimy elektromagnesem i jego uzwojenie jest zasilane zmieniającym się prądem (zmienia się kierunek lub wartość). Wtedy między biegunami elektromagnesu powstanie zmienne pole magnetyczne, które indukuje napięcie elektryczne w nieruchomym przewodzie znajdującym się w tym polu. Według takiej zasady działają transformatory: podwyższają lub obniżają napięcie przemienne. Według pierwszej lub drugiej zasady działają prądnice, i ta mała w Twoim rowerze, i ta wielka w elektrowni. Wiesz na pewno, że każdy samochód musi mieć swoją prądnicę. We współczesnych samochodach prądnice prądu przemiennego zwane są alternatorami. W alternatorach prąd jest wytwarzany w uzwojeniach stojana, tj. w elementach nieobracających się. Natomiast wirnik jest magnesem lub elektromagnesem, do którego prąd elektryczny o małym natężeniu doprowadzany jest przez pierścienie i małe węglowe szczotki. W zależności od obciążenia alternatora, wartość tego prądu jest zmieniana regulatorem elektronicznym. Jest on przymocowany do konstrukcji alternatora, w którego obudowie znajduje się też elektroniczny, diodowy prostownik. Elektroniczne elementy obu tych układów są wrażliwe na zbyt wysokie napięcie. Alternator w swej budowie jest podobny do wielkich prądnic (generatorów) w elektrowniach. Z jego uzwojeń otrzymuje się prąd trójfazowy, tak jak z generatora elektrowni. Silnik sprzężony z prądnicą nazywa się agregatem prądotwórczym, a w elektrowni turbogeneratorem. Same prądnice w czasie swojej pracy nie zanieczyszczają naturalnego środowiska, nie licząc promieniowania elektromagnetycznego, które zawsze towarzyszy przepływowi prądu przemiennego. Natomiast zanieczyszczają środowisko silniki napędzające prądnice. Najbardziej te silniki, dla których nośnikiem energii jest węgiel. Czyste, ekologiczne są elektrownie wykorzystujące energię wiatru, wody i słońca. W naszym kraju w niewielkim stopniu korzysta się z tych źródeł. Pytania i zadania 1. Rozbierz zepsutą prądnicę rowerową, żeby zobaczyć, co się w tej prądnicy obraca: magnes czy cewki. Opisz, jak jest odprowadzone napięcie z cewki prądnicy rowerowej. 2. Czy miniaturowy silnik do zabawek może wytwarzać napięcie przy obracaniu jego wirnika? Jak możesz to sprawdzić praktycznie? 3. Czy prądnica rowerowa wytwarza napięcie przemienne czy stale? Jak możesz to sprawdzić? 4. Czy prądnica prądu stałego może też pełnić funkcję silnika? Ogniwa galwaniczne W 1786 roku Luigi Galvani dokonał słynnego odkrycia, że przy jed­noczesnym dotknięciu mięśnia wypreparowanej kończyny żaby dwoma różnymi metalami połączonymi ze sobą jednym końcem - mięsień kurczy się. Od jego nazwiska wywodzą się nazwy związane z procesa­mi galwanicznymi, np. ogniwo galwaniczne. Pierwszym źródłem energii elektrycznej, które miało praktyczne zastosowania, było źródło chemiczne. Aleksander Volta zbudował w 1800 roku ogniwo galwaniczne, do którego użył kwasu siarkowego jako elektrolitu, a płytek cynkowych i miedzianych jako elektrod. Badał za pomocą tego ogniwa wpływ bodźców elektrycznych na różne narządy. Od jego nazwiska pochodzi nazwa jednostki napięcia elektry­cznego volt (V). Ogniwo, które zbudował, miało napięcie równe 1,1 V. Ogniwo Volty nie miało większego zastosowania w praktyce. Duże zastosowanie praktyczne znalazło dopiero ogniwo Leclanchego. Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego wynalazcy Georgesa Leclanchego, który opatentował je w 1866 roku. W ogniwie Leclanchego elektrodą dodatnią jest specjalnie spreparowany węgiel, elektrodą ujemną cynk, elektrolitem zaś jest roztwór chlorku amonu (salmiaku). Jest to najprostszy, a zarazem najstarszy rodzaj ogniwa stosowany do dziś. Współczesną jego konstrukcję przedstawia rysunek 10. W ogni­wie tym zachodzą procesy chemiczne między cynkiem, chlorkiem amonu i dwutlenkiem manganu, powodując powstanie siły elektromotorycznej (SEM) o wartości 1,5 V. Cechą charakterystyczną ogniwa jest jego pojemność elektryczna mierzona w amperogodzinach. Pojemnością elektryczną ogniwa nazywamy ilość energii elektrycznej, którą może wytworzyć ogniwo na drodze przemian chemicznych aż do chwili jego wyczerpania. Kolejnym parametrem ogniwa jest jego rezystancja wewnętrzna wyrażona w omach. Ogniwo Leclanchego należy do grupy ogniw nieodnawialnych, tzn. że nie można go naładować prądem, tak jak akumulatora. Próba ładowa­nia ogniwa jest niebezpieczna, bowiem grozi wybuchem gazów. Do ogniw nieodnawialnych należą alkaliczne ogniwa manganowe po­wszechnie stosowane jako popularne ogniwa o długim czasie życia (ryc. 11). SEM tego ogniwa wynosi 1,5 V, jego czas życia i pojemność są kilkakrotnie większe niż ogniwa Leclanchego. Inne ogniwa nieodnawialne to: * tlenkowo-srebrowe - stabilne SEM o wartości 1,5 V, drogie; stoso­wane w zegarkach i aparatach słuchowych, * litowe - SEM od 3,8 do 3,0 V, mające bardzo dobry stosunek magazynowanej energii do rozmiarów, długi czas magazynowania (90% pojemności po 5 latach); stosowane jako baterie podtrzymujące (back up batteries) w pamięciach komputerowych o małym poborze mocy. Baterie Bateria jest zbudowana z jednakowych ogniw połączonych szeregowo w celu uzyskania większego napięcia. Na przykład płaska bateria do latarki jest złożona z trzech połączonych szeregowo ogniw Leclanchego. Jej napięcie wynosi 3 x 1,5 V = 4,5 V, a pobór prądu nie powinien przekraczać 0,5 A. Napięcie na zaciskach baterii równa się sumie napięć ogniw. Gdy czerpany prąd jest większy od znamionowego, może powstać gwałtowny spadek napięcia na zaciskach baterii. Szeregowo można łączyć zarówno odnawialne, jak i nieodnawialne źródła energii elektrycznej. Na przykład w akumulatorze samochodowym (odnawialny) jest połączonych szeregowo sześć ogniw kwasowo-ołowiowych, co daje na zaciskach akumulatora 6x2V= 12 V. Rezystancje wewnętrzne ogniw połączonych szeregowo też sumują się tak, jak ich napięcia. Czasami łączy się ogniwa równolegle w celu zwiększenia wydajności prądowej i pojemności bez zwiększania napięcia. Rezystancja dwóch jednakowych ogniw połączonych równolegle równa jest połowie rezystancji jednego ogniwa. Pytania i zadania 1. Opisz budowę wybranego ogniwa galwanicznego. 2. Dlaczego ogniwa nieodnawialne nie mogą być ładowane prądem? 3. Do jakich urządzeń stosujesz baterie? Podaj parametry tych baterii. 4. Od czego zależy pojemność elektryczna baterii, a od czego napięcie? 5. Jak można wykonać baterię 12-woltową z pojedynczych ogniw? 6. W naszym kraju nie zbiera się zużytych baterii w celu ich wykorzystania jako surowca wtórnego. Jakie rozwiązanie zaproponowałbyś, aby zapobiec zatruwaniu środowiska przez zużyte baterie?

Wełna mineralna jest dobrze znana z doskonałych właściwości izolacyjnych i trwałości. Może być stosowana na gorąco lub na zimno, w zależności od preferencji i warunków. 2. Izolacja termiczna z pianki poliuretanowej . Pianka poliuretanowa to kolejny popularny materiał izolacyjny stosowany do izolacji dachów płaskich.

Nowoczesne izolacje Skuteczna izolacja termiczna to przede wszystkim dobry materiał izolacyjny. Jednak to nie tylko styropian czy wełna mineralna. Producenci wciąż udoskonalają swoją ofertę, dając nam możliwość większego wyboru. Prezentujemy nowe materiały izolacyjne, które można zastosować podczas planowania ocieplenia domu. Autor: archiwum muratordom Płyty z polistyrenu ekstrudowanego są odporne na wodę, uszkodzenia mechaniczne, korozję biologiczną i nie żółkną pod wpływem promieniowania UV. Poleca się je głównie na strefy przyziemia. Ich λ wynosi 0,036-0,033 W/(m·K). Mogą też mieć wytłaczaną powierzchnię, która zwiększa przyczepność zapraw klejowych Nowoczesne izolacje termiczne mają lepsze parametry cieplne niż tradycyjne materiały. Ich współczynnik przewodzenia ciepła λ osiąga wartość od 0,040 (jak w standardowych ociepleniach) do nawet 0,031 W/(m·K). Zawdzięczają to równomiernemu zwiększeniu gęstości – grubsze płyty mają strukturę zwartą, podobnie jak cienkie, więc ich parametry są zbliżone (dotąd grubsze płyty miały zdecydowanie gorszą izolacyjność). Taka zwarta budowa sprawia też, że izolacja jest mniej nasiąkliwa i bardziej odporna na czynniki zewnętrzne. Dzięki temu można się nie obawiać jej zamoknięcia, gdyby po przyklejeniu ocieplenia do ściany trzeba było na jakiś czas przerwać prace. Nienasiąkliwy materiał nadaje się także do stosowania w podziemnych częściach budynku lub fragmentach narażonych na bezpośredni kontakt z wodą lub ze śniegiem – na ścianach piwnicy czy cokołach. Styropian z domieszką, czyli neopor Izolacyjność płyt styropianowych poprawiło też zastosowanie domieszki grafitu. Z małych grafitowych cząstek powstaje granulat (neopor), który się przetwarza w srebrnoszare płyty. Można również łączyć go z tradycyjnym granulatem styropianowym, tworząc płyty w szare kropki. Płyty z neoporu mają mniejszą gęstość i są lżejsze niż styropianowe, ale ich parametry cieplne są lepsze. Można więc stosować cieńszą warstwę izolacji, oszczędzając surowiec, przy zachowaniu wymaganej izolacyjności przegród. Dodatkowo grafitowe cząstki odbijają promieniowanie cieplne, co jeszcze bardziej ogranicza ucieczkę ciepła z wnętrza domu, i zwiększają odporność styropianu na promieniowanie UV, dzięki czemu wolniej się starzeje. Srebrnoszary kolor płyt sprawia też, że podczas układania ocieplenia domu w słoneczny dzień wykonawcy nie są narażeni na uciążliwe zjawisko odblasku. Autor: archiwum muratordom Płyty z polistyrenu ekstrudowanego są odporne na wodę, uszkodzenia mechaniczne, korozję biologiczną i nie żółkną pod wpływem promieniowania UV. Poleca się je głównie na strefy przyziemia. Ich λ wynosi 0,036-0,033 W/(m·K). Mogą też mieć wytłaczaną powierzchnię, która zwiększa przyczepność zapraw klejowych Autor: archiwum muratordom Szare płyty mają współczynnik przewodzenia ciepła λ=0,035-0,032 W/(m·K), są łatwew obróbce i odporne na starzenie. Dzięki temu, że zawierają domieszki grafitu, odbijają promieniowanie cieplne pochodzące z wnętrza domu, co jeszcze polepsza ich izolacyjność Materiał izolacyjny szybki w montażu? To możliwe Coraz częściej inwestorom zależy na jak najszybszym zakończeniu budowy. Zwracają więc uwagę na czas prowadzenia prac i przerw technologicznych – na przykład wymagany okres schnięcia ścian. Niektóre materiały można układać na podłożach wilgotnych – są to wyroby nienasiąkliwe, które jednocześnie umożliwiają odprowadzanie pary wodnej na zewnątrz budynku. Do niedawna takie rozwiązanie było możliwe tylko przy użyciu twardych płyt z wełny mineralnej. Obecnie można stosować również płyty styropianowe – perforowane albo z podłużnymi rowkami na wewnętrznej stronie, którymi powietrze odprowadza wilgoć na zewnątrz. Ponieważ są lekkie, nadają się nawet do starych budynków. Mówiąc o bezspoinowych systemach ociepleń ścian, nie można też zapomnieć o fundamentach, cokołach czy ścianach piwnic. Tam izolacja powinna być nienasiąkliwa i wytrzymała. W newralgicznych strefach można więc układać płyty ze styropianu o obniżonej nasiąkliwości albo z polistyrenu ekstrudowanego. Dzięki ich zamkniętokomórkowej strukturze są odporne nie tylko na wodę i na uderzenia, ale również na korozję biologiczną. Są przy tym łatwe w obróbce i bardzo trwałe. Ocieplenie domu bez spoin Bezspoinowy system ociepleń dotyczy również domów szkieletowych. Tam najczęściej jako izolację wykorzystuje się elastyczne płyty z włókien drzewnych. Mogą też mieć rdzeń ze styropianu lub wełny kamiennej osłonięty z obu stron warstwami wełny drzewnej. Takie płyty mają współczynnik przewodzenia ciepła λ na poziomie 0,035-0,050 W/(m·K). Ściany można także izolować litymi, pozbawionymi włókien płytami mineralnymi, bardzo wytrzymałymi i odpornymi na wilgoć. Są nieszkodliwe dla zdrowia i środowiska, ale wymagają innych zapraw klejowych niż tradycyjne materiały, dlatego aby uniknąć błędów, powinno się skorzystać z pełnego systemu ociepleniowego oferowanego przez ich producenta.

Tłumaczenia w kontekście hasła "Osprzęt izolacyjny" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: Osprzęt izolacyjny do urządzeń elektrycznych, z tworzyw sztucznych Церезин - drążek skrętny mieszanina atomów cząstek węgla, które są syntetyzowane w wyniku obróbki wosku (wosku). W połowie 20-go wieku wydobywano z парафинистых osadów, które gromadziły się na ropy naftowej rurach przy wydobyciu i transporcie. Syntetyzuje paliwo płynne, składające się z prostych алканов, usuwają kamień церезин. Co to jest, mówi nasz topnienia twardego wosku waha się w granicach 65-88 stopni. W składzie церезина nie ma lotnych składników, jest on nierozpuszczalny w alkoholu i wodzie. Wrze w temperaturze 400 stopni, a zaświeca się przy 260. Główną zaletą tej mieszanki przed parafiną jest wyższy współczynnik lepkości i zagęszczania olejów. Aby poprawić właściwości wosku, do niego dodają церезин. Ostatni ustępuje парафину w odporności na - instrukcja obsługiWięc przyjrzyjmy się bliżej, z czym mamy do czynienia. Istnieje wiele odmian mieszanki pod nazwą церезин. Co to jest? O tym opowiemy w artykule. Dane mieszaniny są numerowane, na podstawie temperatury kroplenia (65, 70, 75, 80, 80э). Są one szeroko stosowane w produkcji ogromnej liczby produktów:Spożywczego (wysoki) церезин stosowane w kosmetycznych rozwoju. Dzięki jego wpływom, kremy nabyć odpowiednią konsystencję i, odpowiednio, łatwiej wchłaniają lipidowe dodać. Bez tej substancji nie obywają się w projektowaniu tusze do rzęs, szminki, farby, papieru i laku w poligrafii produkuje się z przemyśle ta mieszanka węglowodanów jest używany jako środek przeciw korozji samochodowego obudowy i jako specyficzne natrysku części technologii na temat "Dlaczego bije prądem człowiek?"Już dawno prąd weszło w życie człowieka i staje się niezastąpionym pomocnikiem. Ja teraz tak znane, że wielu po prostu nie zauważają. A przecież na można przypisać do jednej z naturalnych elementów, które w postaci zamków często pokazuje ...Jak pozbyć się złych nawyków i zacząć nowe życieNawyki stanowią integralną część życia człowieka, czyniąc go indywidualnie. Jednak nie wszystkie z nich można uznać za przydatne, a wręcz przeciwnie, każdy z nas ma pewną liczbę tych nawyków, od których chcielibyśmy się pozbyć. Ale, niestety, jesteśm...W medycynie церезин staje się podstawą leczniczych maści, medyczne wazeliny i Szeroko stosowany jako materiał izolacyjny w elektrotechnice, tak jak jest w stanie zatrzymać działanie alkaliów i nadaje się jako substancja, pokrycie parafina z церезином, dostają stałe церезинаIstnieją dwa rodzaje: syntetyczny i ropy naftowej. Ostatni znajdują się w wapieniu i piasku, a oznaczenie jest określana przez dodanie do cyfry litery "N" (65Н, 70Н, 80Н). Naftowe церезины wydobywa się podczas обезмасливания петролатума (kosmetycznego wazeliny). Sztuczne церезины (100, 200) produkowane są pod zamówienie w warunkach laboratoryjnych. Taka wosk posiada wysoki stopień плавкости, ma w strukturze małe granulki biały. Syntetyczny wosk stosowany w produkcji diod termoregulacji. Podobnie, sztuczny materiał nadaje się jako środek zagęszczający w przemyśle церезин również podzielone w zależności od temperatury kroplenia (65, 70, 75, 80, 85 itp.). W osobnej kategorii należą stosowany w fabrykach e-produktów церезин 85э. Wszystkie te odmiany mają dużą popularność w 65, będąc produktem oczyszczania ropy naftowej wosku, mieszanek озокеритов, jest niezastąpiony w produkcji materiałów do izolacji, a także parafinowych smarów. Zaletą mieszanki ciężkich węglowodanów 67 marki staje się dobre predyspozycje do ochrony materiału od коррозийного церезин - co to jest?Церезин 75 minucie marki podobny zewnętrznie z woskiem, ale paleta kolorów waha się od białego do ciemno-brązowej. Dobrze sprawdza się jako materiał o wysokim współczynniku izolacji, jest niezastąpiony jako powłoka antykorozyjna i impregnacja opakowania produktów. Odmiany церезина, który charakteryzuje się dużym stopniem czystości, bez ryzyka można wykorzystać w medycynie, kosmetologii i сыроварении. Odmiany o wyższej numeracji (80, 80Н, 90) mają podobne zastosowanie, ale ich struktura, z pewnością lepiej, i w związku z tym, takie odmiany droższe niż odpowiedniki substancji zwanej церезин (co to jest - już ustaliliśmy) mniejszego ostrożności podczas pracy z substancjąMimo, że skład церезина nie zawiera lotnych składników, które mogą spowodować ogromne szkody dla zdrowia, trzeba się martwić o środkach ochrony płuc i korzystania z tej mieszaniny ciężkich węglowodanów pomieszczenie należy wyposażyć w system wentylacji żadnym wypadku nie należy dopuścić do kontaktu substancji z ogniem - to jest obarczona пожароопасной sytuacją. W przypadku wystąpienia płomienia stosuje się wszelkie środki walki z parafina w medycynieЦерезин (lekarstwo) - biała i gęsta substancja, bezwonna i szczególnego smaku. W kontakcie z nim pozostawia tłustych śladów. Parafina szybko rozkładany w benzynie i olejki eteryczne, ale nierozpuszczalny w alkoholu i środowisku wodnym. Topi się w temperaturze od 50 do 58 stopni. Jako samodzielna kuracja, posiadająca dobrą pojemność cieplną, nadaje się do terapii termicznej przeciwko nerwobóle i nerwu. Dużą popularnością cieszą się okłady nasączone roztopionym twarde niewątpliwym zaletom, церезин,instrukcja obsługi którego nie ogranicza się tylko sferą przemysłu, używany jest osobą powszechnie - od elektroniki i rafinacji ropy naftowej do medycyny i kosmetologii.

Uwalniając porażonych spod działania prądu elektrycznego o napięciu do 1 kV, należy stosować następujący zasadniczy i dodatkowy sprzęt ochronny: rękawice gumowe, kalosze, dywaniki, drążki, itp. W razie braku sprzętu ochronnego można stosować jako materiał izolacyjny zastępczy: suche drewno, tworzywa sztuczne, suche materiały

W artykule podjęto dyskusję dotyczącą analizy parametrów technicznych innowacyjnych rozwiązań materiałowych izolacji termicznych oraz określenia ich wpływu na parametry fizykalne obudowy budynków poddawanych modernizacji. J. Sawicki 13 sierpnia 2013 r. opublikowano w Dzienniku Ustaw Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [1]. Zobacz także 4 ECO Sp. z Co zrobić z niewystarczająco docieplonym budynkiem? Co zrobić z niewystarczająco docieplonym budynkiem? Od lat 90. trwa w Polsce termomodernizacja wszelkich obiektów budowlanych, przejawiająca się docieplaniem ścian zewnętrznych styropianem. Zalecana grubość styropianu do izolacji zmienia się co kilka... Od lat 90. trwa w Polsce termomodernizacja wszelkich obiektów budowlanych, przejawiająca się docieplaniem ścian zewnętrznych styropianem. Zalecana grubość styropianu do izolacji zmienia się co kilka lat. I tak pierwsze docieplenia były na styropianie o grubości 4 cm, obecnie to 20 cm styropianu grafitowego. TRUTEK FASTENERS POLSKA Wzmacnianie bydynków wielkopłytowych w systemie TRUTEK TCM Wzmacnianie bydynków wielkopłytowych w systemie TRUTEK TCM TRUTEK FASTENERS POLSKA jest firmą specjalizującą się w produkcji najwyższej jakości systemów zamocowań przeznaczonych do budownictwa lądowego, drogowego i przemysłu. W ofercie firmy znajdują się wyroby... TRUTEK FASTENERS POLSKA jest firmą specjalizującą się w produkcji najwyższej jakości systemów zamocowań przeznaczonych do budownictwa lądowego, drogowego i przemysłu. W ofercie firmy znajdują się wyroby tradycyjne – od wielu lat stosowane w budownictwie, a także nowatorskie, zaawansowane technologicznie rozwiązania gwarantujące najwyższy poziom bezpieczeństwa. TRUTEK FASTENERS POLSKA Innowacyjna technologia mocowania izolacji termicznej budynku Innowacyjna technologia mocowania izolacji termicznej budynku Łączniki do mocowania izolacji termicznej obiektu to bardzo ważny element zapewniający bezpieczeństwo i stabilność warstwy docieplenia. Łączniki do mocowania izolacji termicznej obiektu to bardzo ważny element zapewniający bezpieczeństwo i stabilność warstwy docieplenia. W tym akcie prawnym określono niższe wartości maksymalne współczynnika przenikania ciepła UC(max) [W/(m2·K)] dotyczące przegród zewnętrznych budynków oraz niższe wartości graniczne wskaźnika rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną EP(max) [kWh/(m2·rok)], zmieniające się w okresie 2014-2016, 2017-2020 i po 2021 r. Według przepisów prawnych od 1 stycznia 2017 r. obowiązują nowe (niższe) wartości graniczne UC(max) [W/(m2·K)] dla pojedynczych przegród. W związku z tym istnieje potrzeba zastosowania nowoczesnych i innowacyjnych rozwiązań materiałowych przegród zewnętrznych i złączy budynków niskoenergetycznych w zakresie: zastosowania innowacyjnych/efektywnych/materiałów termoizolacyjnych o niskiej wartości współczynnika przewodzenia ciepła λ [W/(m·K)] – mniejsze grubości oraz odpowiednia wartość oporu dyfuzyjnego μ [-] - eliminacja ryzyka kondesacji międzywarstwowej; poprawnego ukształtowania układów materiałowych przegród zewnętrznych i ich złączy; minimalizacja dodatkowych strat ciepła oraz ryzyka występowania kondensacji międzywarstwowej i na wewnętrznej powierzchni przegrody przy zastosowaniu procedur, tzw. szkoły projektowania złączy budowlanych. Projektowanie to opiera się na szczegółowych obliczeniach i analizach w aspekcie cieplno-wilgotnościowym i wytypowaniu poprawnych rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych przegród ­zewnętrznych i ich złączy. Przegląd innowacyjnych materiałów termoizolacyjnych Podstawową funkcją materiałów termoizolacyjnych jest zapewnienie odpowiednich parametrów fizykalnych przegród zewnętrznych i złączy budowlanych. Przed wyborem odpowiedniego materiału do izolacji cieplnej, w aspekcie modernizacji budynków istniejących, należy zwrócić uwagę na następujące właściwości: współczynnik przewodzenia ciepła λ [W/(m·K)], gęstość objętościową, izolacyjność akustyczną, przepuszczalność pary wodnej, współczynnik oporu dyfuzyjnego μ [-], wrażliwość na czynniki biologiczne i chemiczne oraz ochronę przeciwpożarową. Do ocieplania ścian zewnętrznych (od zewnątrz) stosowane są najczęściej następujące materiały termoizolacyjne: styropian (EPS), styropian szary (grafitowy), płyty z piany fenolowej i wełna mineralna [2]. Płyty styropianowe EPS powstają w wyniku spienienia (ekspandowania) granulek polistyrenu metodą dwuetapową: produkcja w dużych blokach, z których (po odpowiednim okresie sezonowania) wycina się płyty o odpowiednim wymiarze. Często stosuje się także metodę polegająca na produkcji pojedynczych płyt w oddzielnych formach za pomocą wtrysku (powierzchnia płyt płaska lub profilowana). Istnieją także płyty styropianowe modyfikowane grafitem nazywane "szarym styropianem". Charakteryzują się one lepszą izolacyjnością cieplną. Płyty izolacyjne ze styropianu grafitowego (szarego) mogą być stosowane do ocieplania całej elewacji lub wybranych elementów (loggi i balkonów). W asortymencie producentów płyt styropianowych można także spotkać wyroby złożone z różnych warstw styropianu (zewnętrznej wykonanej ze styropianu białego i wewnętrznej ze styropianu grafitowego). FOT. 1-3. Przykładowe płyty styropianowe do ocieplania ścian zewnętrznych: płyty styropianowe różnej grubości (1), płyta styropianowa szara (2), płyty styropianowe mieszane (3); fot.: materiały producentów Ponadto produkowane są płyty styropianowe perforowane w celu zwiększenia przepuszczalności pary wodnej. Krawędzie płyt styropianowych mogą być: proste, do łączenia na zakład, do łączenia na pióro-wpust. Na FOT. 1-3 przedstawiono przykładowe płyty styropianowe. Przy doborze płyt styropianowych EPS w systemie dociepleń BSO należy uwzględnić szczególnie następujące cechy: gęstość objętościowa ρob. [kg/m3], współczynnik przewodzenia ciepła λ [W/(m·K)] oraz wytrzymałość na ściskanie [kPa]. Płyty z polistyrenu ekstrudowanego XPS są rodzajem płyt z ekstrudowanej pianki polistyrenowej. Produkowane są w ciągłym procesie wyciskania i swobodnego rozprężania pianki. Ostatecznie otrzymuje się materiał izolacyjny o jednorodnej budowie (bez widocznych granulek polistyrenu), charakteryzujący się małą nasiąkliwością wody i dobrymi właściwościami mechanicznymi. Stosowany nie tylko do ocieplania ścian zewnętrznych, lecz także miejsc szczególnych, jak cokoły i podziemia ścian budynku (FOT. 4-5). FOT. 4-5. Przykładowe płyty z polistyrenu ekstrudowanego XPS: płyta XPS (4), płyta XPS warstwowa (5); fot.: materiały producentów Płyty z wełny mineralnej (skalnej) produkowane są z włókien otrzymywanych w procesie rozwłóknienia stopionych surowców skalnych. Włókna łączy się lepiszczem (np. żywicą fenolowo-formaldehydową z dodatkiem oleju), prasuje, formuje i przycina do wymaganych wymiarów. Płyty fasadowe z wełny mineralnej najczęściej produkowane są w dwóch odmianach: o zaburzonym (splątanym) układzie włókien i o uporządkowanym (prostopadłym do powierzchni płyty) układzie włókien (tzw. płyty lamelowe). Często stosuje się płyty o niejednorodnej strukturze materiałowej - tzw. płyty warstwowe (warstwy o różnej gęstości) - FOT. 6-7. Inne materiały termoizolacyjne to (FOT. 8-10): płyty z pianki poliuretanowej PIR lub PUR, płyty z pianki fenolowej (rezolowej), maty aerożelowe, porogel, płytowe elementy próżniowe (VIP). FOT. 6-7. Przykładowe płyty (6) i maty z wełny mineralnej (skalnej) (7); fot.: materiały producentów Płyty z poliuretanu (PUR) i poliizocyjanuratu (PIR) to twarde płyty piankowe, które są odporne termicznie i niepalne. Mają niższe wartości współczynnika przewodzenia ciepła niż np. wełna mineralna i styropian. Występują w postaci pianki o porach otwartych (spieniona na budowie) i o porowatości zamkniętej (płyty z osłoną lub bez osłony). Sztywne płyty stosowane są jako izolacja ścian, dachów drewnianych (system podkrokwiowy i nadkrokwiowy, stropodachów i cokołów budynków o współczynniku λD = 0,020-0,023W/(m·K). Płyty fenolowe (rezolowe) to sztywne płyty izolacyjne o zamkniętej strukturze komórkowej z rdzeniem uzyskiwanym z żywicy fenolowo-formaldehydowej. Płyty pokryte są po obu stronach welonem szklanym spojonym z rdzeniem w procesie produkcji. Charakteryzują się niską absorpcją wilgoci i dużą wytrzymałością mechaniczną. Wartości ich współczynnika λD to 0,021-0,024 W/(m·K). Włókna szklane (włókna chemiczne) otrzymywane są ze szkła wodnego i czasami też ze stopionego szkła. FOT. 8-10. Przykładowe innowacyjne materiały termoizolacyjne: płyta fenolowa (rezolowa) (8), porogel (9), płyta izolacja próżniowa VIP (10); fot.: materiały producentów Do podstawowego asortymentu należą: włókna szklane grube (tzw. wełna szklana lub wata szklana) - włókna nieciągłe o średnicy 5-30 μm; stosowane głównie jako izolacja cieplna, akustyczna; włókna szklane ciągłe, o średnicy 3-13 μm, stosowane w postaci przędzy, wyrobów tkanych i dzianych oraz rowingu (zespół pasm włókien szklanych złączonych ze sobą bez skrętu) jako materiał izolacyjny w elektrotechnice, do wyrobu filców, tkanin dekoracyjnych, do wzmacniania tworzyw sztucznych, do zbrojenia betonu; włókna szklane jako mata, w rolkach, średnio o szerokości 100 cm i wadze do 50 kg, używane do produkcji różnych wyrobów w formach silikonowych i formach twardych z użyciem żywicy poliestrowej; włókna supercienkie o średnicy 1-3 μm, stosowane do wyrobu dobrych izolacji akustycznych i cieplnych; fiberglass [(ang.) glass reinforced plastic (GRP)], kompozyt zawierający włókna szklane, stosowany w produkcji łodzi, samochodów, zbiorników wodnych, rur i dachów; włókna światłowodowe, potocznie nazywane światłowodami, nici szklane (najczęściej o średnicy 125 μm), wykorzystywane do prowadzenia światła. Wełna szklana powstaje w podobny sposób jak wełna skalna, z tym że robi się ją z piasku kwarcowego i stłuczki szklanej pochodzącej z recyklingu. Wytwarza się z niej płyty i maty. W płytach i matach układ włókien jest ukierunkowany bardziej równolegle do ich powierzchni, a to wymaga użycia do produkcji większej ilości substancji zlepiającej, ale poprawia wiele innych parametrów, np. współczynnik przewodzenia ciepła. Dla przykładu współczynnik λ na poziomie 0,039 W/(m·K) ma wełna szklana o gęstości 13 kg/m3 i wełna skalna o gęstości 35 kg/m3. Zależnie od gęstości maty czy płyty mogą mieć współczynnik przewodzenia ciepła λ równy 0,039 W/(m·K), a nawet 0,044 W/(m·K). Luźna struktura wełny mineralnej sprawia, że ma ona niski opór dyfuzyjny (μ=1), czyli jest paroprzepuszczalna. Przez przegrody ocieplone wełną para wodna bez trudu przedostanie się na zewnątrz. Do tej pory uważano, że wełna jest wrażliwa na wilgoć. Obecnie produkowane wyroby są hydrofobowe. Wełna szklana jest lżejsza i mniej pyli niż skalna. Dzięki większej elastyczności włókien lepiej dostosowuje się do nierówności podłoża. Wełna skalna jest sztywniejsza i ma mniejsze tendencje do rozwarstwiania się. W przypadku ścian warstwowych, aby uzyskać odpowiednią izolacyjność cieplną w postaci współczynnika przenikania ciepła U [W/(m2·K)], należy dobrać odpowiednią grubość izolacji cieplnej. Do podstawowych metod ocieplenia ścian zewnętrznych dwuwarstwowych można zaliczyć: metodę ciężką mokrą, metodę lekką mokrą, metodę lekką suchą. Metoda ciężka mokra polega na oklejeniu całych powierzchni ścian styropianem, zawieszeniu na stalowych bolcach siatek konstrukcyjnych z prętów stalowych i wykonaniu wyprawy zewnętrznej z trójwarstwowego tynku cementowo-wapiennego na siatce stalowej podtynkowej. Metoda lekka mokra polega na wykonaniu ocieplenia najczęściej ze styropianu, a następnie pokryciu go powłoką zewnętrzną, w skład której z reguły wchodzi warstwa zbrojona tkaniną szklaną oraz cienkowarstwowa wyprawa tynkarska lub okładzina ceramiczna. Systemy oparte na tej technologii można podzielić na kilka podstawowych typów, opisanych szczegółowo w pracy "Izolacyjność termiczna i nośność murowanych ścian zewnętrznych. Rozwiązania i przykłady obliczeń" [3]. Metoda lekka sucha opiera się na wykonywaniu robót budowlanych bez prac mokrych. Wykonywanie ocieplenia polega na przymocowaniu do ścian budynku rusztu drewnianego lub metalowego, ułożeniu między elementami rusztu materiału termoizolacyjnego i zamocowaniu gotowych elementów elewacyjnych. Technologia bezspoinowego systemu ocieplenia (BSO) ścian zewnętrznych budynku polega na przymocowaniu do ściany systemu warstwowego składającego się z materiału termoizolacyjnego oraz warstwy zbrojonej i wyprawy tynkarskiej. System mocowany jest do ściany za pomocą zaprawy klejącej i dodatkowo łącznikami mechanicznymi. Zasadniczą funkcję w tym systemie pełni materiał termoizolacyjny, który powinien charakteryzować się następującymi cechami [3]: niską wartością współczynnika przewodzenia ciepła λ ≤ 0,04 W/(m·K), niską wilgotnością i nasiąkliwością zarówno w trakcie wbudowania, jak i użytkowania, odpowiednią wytrzymałością mechaniczną, odpornością na działanie ognia: niepalnością, trudnozapalnością - odpowiednią klasą reakcji na ogień, odpornością na wpływy biologiczne, odpornością na działanie materiałów, z którymi będzie się stykać po wbudowaniu, brakiem trwałego zapachu i brakiem szkodliwego oddziaływania na ludzi i zwierzęta, znaczną trwałością w zmiennych warunkach eksploatacyjnych, małym obciążeniem środowiska naturalnego podczas produkcji i utylizacji materiałów rozbiórkowych. W BSO ścian zewnętrznych jako izolację termiczną stosuje się: fasadowe płyty styropianowe, fasadowe płyty z wełny mineralnej oraz materiały uzupełniające, przeznaczone do ocieplenia cokołowej i podziemnej części ściany w postaci płyt polistyrenowych o zmniejszonej nasiąkliwości. Do mocowania płyt styropianowych do podłoża i wykonywania warstwy zbrojonej mogą być stosowane następujące wyroby [4]: masy na spoiwie dyspersyjnym tworzywa sztucznego nadające się do użycia bez dodatkowych zabiegów, masy na spoiwie dyspersyjnym tworzywa sztucznego wymagające wymieszania z cementami, zaprawy klejące, wykonywane z suchej mieszanki cementu, piasku i dodatków organicznych, wymagające wymieszania z wodą. Ponadto do mocowania płyt do ściany może być stosowany klej poliuretanowy/pianka. Jednak najpopularniejsza jest zaprawa klejąca w postaci suchej mieszanki zarabianej [3]. Do mocowania płyt z wełny mineralnej do podłoża ściennego oraz wykonywania warstwy zbrojonej należy stosować zaprawę klejącą wykonywaną z suchej mieszanki cementu, piasku i dodatków organicznych. Masy klejące na organicznym spoiwie dyspersyjnym z wypełniaczami mineralnymi oraz masy klejące na organicznym spoiwie dyspersyjnym wymagające wymieszania z cementem nie uzyskują klasyfikacji materiału niepalnego [4]. Oprócz podstawowych zapraw na bazie cementu szarego do wykonania warstwy zbrojącej produkuje się zaprawy z cementu białego. Warstwa zbrojona wykonana z użyciem takiej zaprawy może nie wymagać stosowania środka gruntującego przed nałożeniem tynku cienkowarstwowego [5]. Bardzo istotne jest także poprawne ułożenie płyt z materiałów termoizolacyjnych w celu minimalizacji wpływu nieszczelności w warstwie izolacji cieplnej. Na etapie projektowania zakłada się poziom nieszczelności (ΔU”) oraz dodatek uwzględniający wpływ nieszczelności w warstwie izolacji cieplnej (ΔUg) na wartość współczynnika przenikania ciepła UC według normy PN-EN ISO 6946:2008 [6]. RYS. 1-2. Efekt tzw. miksowania płyt termoizolacyjnych; rys.: Ejot [7] Łączniki mechaniczne (kołki) wraz z zaprawą klejącą mocującą płyty termoizolacyjne do warstwy konstrukcyjnej ściany zewnętrznej zapewniają wymaganą stateczność konstrukcyjną układu ocieplającego od działania obciążenia wiatrem (ssanie wiatru) oraz sił ścinających wynikających z ciężaru własnego systemu ocieplenia. Kołki powinny także zapobiegać przed tzw. wybrzuszeniem się płyt izolacyjnych pod wpływem zmiany warunków cieplno-wilgotnościowych. RYS. 3. Zalecane rozmieszczenie kołków na standardowej płycie izolacyjnej; rys.: M. Gaczek, J. Jasiczak, M. Kuiński, M. Siewczyńska [3] Deformacja płyt może wystąpić wskutek braku swobody wydłużania się ich na styku z sąsiadującymi elementami. Dodatkowe mocowanie mechaniczne w obrębie krawędzi, jak również pośrodku płyty zapewnia dobre połączenie ze ścianą i zabezpiecza przed tzw. miksowaniem płyt i pękaniem wyprawy tynkarskiej w wyniku tego zjawiska [3] - RYS. 1-2. Dodatkowe mocowanie płyt izolacyjnych wykonuje się w miejscach dochodzenia do siebie krawędzi trzech płyt izolacyjnych. Taki układ łączników bywa nazywany kołkowaniem na "T". W niektórych przypadkach zamiast kołkowania na "T" zaleca się stosować kołkowanie na "W". W tym zakresie należy się kierować zaleceniami producenta wybranego systemu ocieplenia ścian. Z mocowania w spoinach "T" można zrezygnować w przypadku stosowania płyt izolacyjnych łączonych na piór i wpust. Na RYS. 3 przedstawiono zalecane rozmieszczenie kołków na standardowej płycie izolacyjnej [3]. FOT. 11. Przykłady niepoprawnego zastosowania łączników mechanicznych - tzw. efekt biedronki; fot.: W praktyce stosuje się różne rozwiązania łączników mechanicznych: łączniki rozprężne z trzpieniem (których główki wykonane są z tworzywa sztucznego o zwiększonej izolacyjności cieplnej z wycięciami); łączniki mocowane przez wbicie w ścianę osadzonego w nich krótkiego trzpienia, mającego korpus w kształcie dużej komory powietrznej, w znaczący sposób ograniczającej straty ciepła w miejscu wbicia kołka; kołki wkręcane w płyty izolacyjne lub umieszczone w gniazdach, zasłanianych następnie krążkami z materiału termoizolacyjnego. Należy pamiętać, aby w przypadku stosowania łączników mechanicznych nie dopuszczać do nadmiernych strat ciepła wynikających z ich występowania, co ilustruje tzw. efekt biedronki widoczny często na elewacjach budynków ocieplonych metoda lekką mokrą (FOT. 11). W ścianach dwuwarstwowych stosuje się łączniki mechaniczne wykonane z tworzyw sztucznych, natomiast w przypadku ścian trójwarstwowych i szczelinowych - wykonane ze stali lub stali nierdzewnej. Do ocieplania ścian mogą być stosowane siatki zbrojące z włókna szklanego, metalowe lub z tworzywa sztucznego. Gdy konieczne jest wzmocnienie dolnych części budynku, stosuje się tzw. siatki pancerne. W systemie ocieplenia powinny być stosowane materiały niepalne, w związku z tym nie należy używać siatek z tworzyw sztucznych [4]. Od strony zewnętrznej należy zastosować tynk zewnętrzny - cienkowarstwowy (w przypadku ścian dwuwarstwowych) lub warstwę elewacyjną (w przypadku ścian trójwarstwowych i szczelinowych). W przypadku ścian dwuwarstwowych zaleca się stosowanie tynków cienkowarstwowych, które można podzielić [8] ze względu na: spoiwo: na mineralne, silikatowe (krzemianowe), silikonowe, silikatowo-silikonowe, polimerowe (akrylowe), technikę wykonywania: na naciągane pacą, zacierane, cyklinowane, wytłaczane, natryskowe, nakrapiane, rodzaj faktury: na gładkie, drapane, ziarniste (tzw. baranek), modelowane, mozaikowe. W przypadku ścian trójwarstwowych i szczelinowych warstwa elewacyjna wykonywana jest najczęściej z cegły klinkierowej, bloczków wapienno-piaskowych (silikatowych) oraz płyt z drewna. W kształtowaniu układu warstw materiałowych w ścianie szczelinowej należy zaprojektować szczelinę wentylowaną pomiędzy warstwą izolacji cieplnej a warstwą elewacyjną o odpowiedniej grubości z zapewnieniem swobodnej cyrkulacji powietrza (otwory w warstwie elewacyjnej). Warstwa elewacyjna powinna być połączona z warstwą konstrukcyjną za pomocą kotew metalowych (łączników mechanicznych) w ilości od 5 szt./m2 do 6 szt./m2 powierzchni ściany (dobór łączników przeprowadza się na podstawie szczegółowych obliczeń). Ze względu na zamiany temperatury (w okresie letnim do 50°C, a w okresie zimowym do -25°C), w celu uniknięcia występowania zarysowań, wybrzuszeń, kruszenia i odpryskiwania materiału warstwy elewacyjnej, zaleca się stosowanie w zewnętrznej warstwie ściany szczelinowej przerwy dylatacyjnej (w odległości 8-12 m w zależności od rodzaju warstwy elewacyjnej). Do ocieplania stropodachów dwudzielnych i stropów nad poddaszami nieużytkowanymi stosowane są następujące materiały termoizolacyjne: wełna celulozowa, wełna mineralna [2]. Wełna celulozowa jest materiałem występującym w formie sypkiego włóknistego granulatu. Wytwarzana jest z papieru gazetowego (sortowanie, rozdzieranie, rozdrabnianie), aż do uzyskania postaci izolujących płatków celulozy (FOT. 12-14). Charakteryzuje się gęstością objętościową w zakresie 25-65 kg/m3 oraz wartością współczynnika przewodzenia ciepła na poziomie λD = 0,037 W/(m·K). Zastosowanie materiału odbywa się metodą zasypu. FOT. 12-14. Struktura włókna celulozowego i przykładowe zastosowanie wełny celulozowej; fot.: FOT. 15. Przykładowe zastosowanie wełny szklanej; fot.: Wełna mineralna występuje jako wełna szklana i wełna skalna. Wełna szklana produkowana jest ze stłuczki szklanej i z piasku kwarcowego (FOT. 15). Charakteryzuje się kolorem od jasno kremowego do żółtego, gęstością objętościową ρob.= 40–80 kg/m3 oraz współczynnikiem przewodzenia ciepła λD = 0,032 W/(m·K) dla płyt i mat i λD = 0,038 W/(m·K) dla granulatu. Natomiast wełna skalna jest produkowana z różnego rodzaju kruszywa mineralnego (np. bazaltu, gabro, kruszywa wapiennego, brykietu mineralnego) i występuje w kolorze od szarego po oliwkowy w postaci płyt (w pełnym zakresie gęstości) mat i granulatu. Wyroby z wełny skalnej charakteryzują się współczynnikiem przewodzenia ciepła λD = 0,035 W/(m·K) dla płyt i λD = 0,038 W/(m·K) dla granulatu. FOT. 16-17. Przykładowe zastosowanie płyt drzewnych; fot.: (16), (17) Do ocieplania dachów drewnianych stosowane są najczęściej następujące materiały termoizolacyjne: płyty drzewne, płyty z wełny owczej, płyty z wełny mineralnej, pianka poliuretanowa (PUR/PIR), płyty korkowe [2]. FOT. 18. Przykładowe zastosowanie płyt z wełny owczej; fot.: Płyty drzewne to materiały drewnopochodne, które powstają z rozwłóknionego drewna (FOT. 16-17). Charakteryzują się gęstością objętościową ρob. = 50 kg/m3 i współczynnikiem przewodzenia ciepła λD = 0,038 W/(m·K). Występują w postaci płyt miękkich i granulatu. Płyty z wełny owczej są naturalnym materiałem organicznym. Włókna owczej wełny doskonale oddychają, magazynują, izolują i regulują temperaturę. Testy wykazują, że izolacja z owczej wełny oprócz powyższych właściwości neutralizuje szkodliwe substancje i pochłania dźwięk (FOT. 18). Występują w asortymencie o gęstość objętościowej ρob.= 14-100 kg/m3 i współczynniku przewodzenia ciepła λD = 0,0385 W/(m·K). Wełna mineralna stosowana jest także do ocieplenia dachów drewnianych skośnych w postaci mat i płyt o gęstości objętościowej ρob.= 80-120 kg/m3 i współczynniku przewodzenia ciepła λD= 0,032-0,038 W/(m·K) w układzie między krokwiami oraz dodatkowo pod krokwiami (RYS. 4-5). Pianka poliuretanowa PIR/PUR jest materiałem chemoutwardzalnym, w postaci sztywnej piany natryskowej. Występuje w postaci pianki o porach otwartych (spieniona na budowie) i o porowatości zamkniętej (płyty z osłoną lub bez osłony). RYS. 4-5. Przykładowe zastosowanie wełny mineralnej w dachach skośnych drewnianych: izolacja cieplna między krokwiami (4), izolacja cieplna między i pod krokwiami (5): 1 - dachówka ceramiczna, 2 - łata, 3 - kontrłata, 4 - szczelina dobrze wentylowana, 5 - folia wysokoparoprzepuszczalna, 6 - krokiew, 7 - izolacja cieplna (wełna mineralna), 8 - folia paroizolacyjna, 9 - płyta gipsowo­‑kartonowa, 10 -dodatkowa warstwa izolacji cieplnej (wełna mineralna); rys.: M. Maciaszek [9] Sztywne płyty stosowane są jako izolacja podkrokwiowa (często z wykończeniem płytą gipsowo-kartonową) lub jako izolacja nadkrokwiowa (RYS. 6-7). Przy gęstości objętościowej rob.= 35-60 kg/m3 charakteryzują się współczynnikiem przewodzenia ciepła na poziomie λD= 0,020-0,023W/(m·K). Płyty korkowe ekspandowane to naturalne, zrównoważone i bezkonkurencyjne produkty korkowe, które przy tym szczególnym rodzaju aglomeratu korkowego nie posiadają w swej strukturze poliuretanu. Dzięki poddaniu ziarna korkowego działaniu wysokiej temperatury, powiększa ono swoją objętość, a wydzielający się jeden ze składników w tym procesie (suberyna) stanowi naturalne lepiszcze ekspandujących ziaren. Płyty do izolacji cieplnej dachów drewnianych skośnych charakteryzują się współczynnikiem przewodzenia ciepła na poziomie λD= 0,037 W/(m·K). RYS. 6-7. Przykładowe zastosowanie pianki poliuretanowej w dachach skośnych drewnianych: izolacja cieplna pod krokwiami (6), izolacja cieplna nad krokwiami (7): 1 - dachówka ceramiczna, 2 - łata, 3 -kontrłata, 4 - szczelina dobrze wentylowana, 5 - folia wysokoparoprzepuszczalna, 6 - krokiew, 7 - izolacja cieplna (pianka poliuretanowa), 8 - dodatkowa warstwa izolacji cieplnej, 9 - folia paroizolacyjna, 10 - płyta gipsowo­‑kartonowa, 11 - kontrłata lub deskowanie, 12 - folia, 13 - deskowanie; rys.: M. Maciaszek [9] Do grupy materiałów izolacyjnych, do których produkcji zużywane są małe ilości energii i ograniczone jest zużycie surowców nieodnawialnych, zalicza się także płyty pilśniowe (FOT. 19-20). Do ocieplania przegród stykających się z gruntem (izolacja obwodowa), cokołów i podłóg stosowane są najczęściej następujące materiały termoizolacyjne: polistyren ekstrudowany (XPS) oraz szkło piankowe [2]. Polistyren ekstrudowany (XPS) jest sztywną pianą charakteryzującą się znaczącą wytrzymałości na ściskanie oraz odpornością na wilgoć. Takie właściwości pozwalają na efektywne zastosowanie wyrobu do izolacji poziomej i pionowej przegród stykających się z gruntem, ale także izolacji tarasów i stropodachów pełnych, odwróconych i zielonych (FOT. 21-22). Wartość współczynnika przewodzenia ciepła płyt z polistyrenu ekstrudowanego zależy od grubości i wynosi λD= 0,035-0,036 W/(m·K). FOT. 19-20. Przykładowe ekologiczne materiały termoizolacyjne: płyta z korka ekspandowanego (19), płyta pilśniowa (20); fot.: FOT. 21-22. Przykładowe zastosowanie płyt z polistyrenu ekstrudowanego; fot.: FOT. 23-24. Przykładowy asortyment szkła piankowego; fot.: materiały producentów Szkło piankowe otrzymywane jest z roztopionego szkła przez dodanie domieszek pianotwórczych (np. węgla, węglanu wapnia). Jest nieprzezroczyste, odporne na korozję biologiczną i chemiczną oraz niepalne (w obecności płomieni nie wydziela gazów toksycznych). Produkowane jest w dwóch odmianach: szkło piankowe białe [ρob.= 240-300 kg/m3, λD =0,038-0,042 W/(m·K)] - o otwartej strukturze i podatności na nasiąkliwość, szkło piankowe czarne [ρob.=100 kg/m3, λD= 0,038 W/(m·K)] - o porowatości zamkniętej, co skutkuje wysokim oporem dyfuzyjnym i brakiem nasiąkliwości tej odmiany szkła piankowego. Stosowane jest także do termoizolacji stropodachów (FOT. 23-24). Do ocieplenia od wewnątrz stosowane są najczęściej następujące materiały termoizolacyjne: bloczki z betonu komórkowego (Multipor), płyty klimatyczne oraz tynki ciepłochronne (renowacyjne). Multipor to mineralne płyty izolacyjne wykonane z bardzo lekkiej odmiany betonu komórkowego (ρob. = 115 kg/m3) o stosunkowo niskiej wartości współczynnika przewodzenia ciepła λD= 0,042 W/(m·K). Ponadto charakteryzuje się współczynnikiem oporu dyfuzyjnego μ = 3, co powoduje, że stanowi właściwą termoizolację od wewnątrz. Płyty klimatyczne wytwarzane są z silikatu wapiennego, materiału na bazie mineralnej. Kryształki silikatu wapiennego tworzą mikroporowaty szkielet, tworząc wyrób o wysokiej kapilarności (gęstość objętościowa ρob. = 200-400 kg/m3, współczynnik przewodzenia ciepła λD= 0,059 W/(m·K)). Jest to materiał paroprzepuszczalny o współczynniku oporu dyfuzyjnego μ = 3-6, posiadający otwarte pory, kapilarnie aktywny, przyjazny dla środowiska naturalnego, niepalny oraz zapobiegający tworzeniu się pleśni i zagrzybienia. Wyroby można stosować w pełnym systemie, obejmującym (klej, szpachlę i farby). Systemu nie powinno się łączyć z wyrobami na bazie gipsu (FOT. 25). FOT. 25. Przykładowy asortyment płyt klimatycznych; fot.: materiały producentów Tynki ciepłochronne (renowacyjne) pozwalają uzyskać znacznie lepsze właściwości termoizolacyjne budynku niż przy zastosowaniu zwykłych tynków. Zapobiegają przemarzaniu murów, a zatem mają duży udział w ograniczeniu utraty ciepła. Ich zaletami są: eliminacja mostków cieplnych oraz wyprowadzanie wilgoci ze ściany. Często jest to gotowa mieszanka do ręcznego i maszynowego nakładania. Sprawdza się zarówno w pracach zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Podstawę tynku stanowi niezwykle lekki granulat ze spienionej mączki szklanej i perlitu. Tym dwóm składnikom zawdzięcza swoje wyjątkowe właściwości termoizolacyjne (λD= 0,06-0,11 W/(m·K)). Materiały termoizolacyjne stosowane do ociepleń od strony wewnętrznej można podzielić na następujące grupy [10]: zastosowanie materiału termoizolacyjnego o bardzo wysokim oporze dyfuzyjnym - szkło piankowe o współczynniku przewodzenia ciepła λD= 0,040 W/(m·K) i współczynniku oporu dyfuzyjnego μ = ∞ (w praktyce μ = 100 000), stosowane o grubości od 4 cm do 18 cm; zastosowanie materiału termoizolacyjnego wraz z paraizolacją, np. w postaci folii aluminiowej od strony wewnętrznej oraz warstwy wykończeniowej w postaci np. płyt gipsowo-kartonowych lub termoizolacyjna płyta zespolona z warstwą zapewniającą opór dyfuzyjny (np. płyta składająca się z płyt styropianowych EPS z dodatkiem grafitu oraz płyty gipsowo-kartonowej, a także opcjonalnie z paroizolacją jako warstwą pośrednią), stosowane grubości termoizolacji od 4 cm do 10 cm o współczynniku oporu dyfuzyjnego μ = 30–70 [11]; zastosowanie materiału dopuszczające wystąpienie kondesacji - wyroby z silikatu wapiennego (płyty klimatyczne). W przypadku wytworzenia się wilgoci pod warstwą ocieplenia nie ma ryzyka występowania pleśni i zagrzybienia muru i degradacji izolacji. Płyty klimatyczne dzięki swojej aktywności kapilarnej pochłaniają wilgoć i rozpraszają ją na całej powierzchni, skąd zostaje ona odparowana. Materiał tego typu nie traci swoich właściwości termoizolacyjnych - wartość współczynnika przewodzenia ciepła λD= 0,060 W/(m·K). Stosowane najczęściej są grubości do 5 cm, a współczynnik oporu dyfuzyjnego wynosi μ = 3-6. Innym materiałem termoizolacyjnym w tej grupie są mineralne płyty izolacyjne wykonane z lekkiej odmiany betonu komórkowego [12]; zastosowanie materiału o bardzo niskiej wartości współczynnika przewodzenia ciepła - ­aerożel. Jest to materiał będący rodzajem sztywnej piany o bardzo niskiej wartości gęstości, który składa się w ponad 90% z powietrza (pozostała część to żel tworzący nanostrkuturę). Charakteryzuje się współczynnikiem λD= 0,013-0,018 W/(m·K). Stosowany jest do prac termoizolacyjnych wewnątrz budynku, w miejscach trudnodostępnych [13]; zastosowanie materiału termoizolacyjnego, który powstaje z połączenia wełny mineralnej z aerożelem i nazywa się aerowełną. Charakteryzuje się współczynnikiem przewodzenia ciepła λD= 0,019 W/(m·K), a współczynnik oporu dyfuzyjnego μ > 3 [14]; zastosowanie nowoczesnego materiału termoizolacyjnego - izolacja próżniowa (tzw. modułowy system ocieplenia od wewnątrz), która charakteryzuje się niską wartością współczynnika przewodzenia ciepła λD= 0,007 W/(m·K) oraz współczynnikiem oporu dyfuzyjnego na poziomie μ > 500 000. Zalecana grubość izolacji do 3,5 cm z zastosowaniem wykończenia w postaci płyty włóknocementowej [15]; zastosowanie materiałów ekologicznych, np. w postaci płyt z wełny drzewnej lub z włókien konopnych. To materiały cechujące się bardzo dobrymi właściwościami termoizolacyjnymi oraz niewielkim oporem dyfuzyjnym. Dodatkowo materiały te mają zbliżone cechy do płyt mineralnych lub płyt klimatycznych, dotyczące aktywności kapilarnej. W TAB. 1 zestawiono parametry cieplno-wilgotnościowe wybranych materiałów termoizolacyjnych. TABELA 1. Parametry cieplno-wilgotnościowe wybranych materiałów termoizolacyjnych stosowanych w ociepleniach od wewnątrz - opracowanie własne na podstawie [10, 16] Do grupy materiałów termoizolacyjnych nowej generacji należą: aerożel, porogel, izolacje refleksyjne, izolacje próżniowe VIP, izolacje transparentne, pianosilikaty. Aerożel to materiał o budowie komórkowej, przypomina sztywną pianę, składającą się w 90-99,8% z powietrza oraz z żelu tworzącego jego strukturę. Specyficzny rozmiar większości porów zdecydowanie spowalnia przenoszenie ciepła przez powietrze zawarte w materiale, co obniża wartość współczynnika do λD= 0,012-0,018W/(m·K). Bardzo dobre właściwości termoizolacyjne oraz elastyczność mat aerożelowych kwalifikuje je nie tylko do ocieplenia elementów płaskich, lecz także do ocieplenia mostków termicznych (złączy budowlanych: ościeży okiennych i drzwiowych, wnęk podokiennych, płyt balkonowych). Porogel jest materiałem izolacyjnym wytwarzanym na bazie krzemionki o zawartości powietrza na poziomie 90%. Charakteryzuje się współczynnikiem przewodzenia ciepła λD= 0,014/(m·K). Wytwarzany jest w matach i stosowany głównie w pasach podrynnowych lub przy minimalizacji mostków termicznych (FOT. 26). FOT. 26-28. Przykładowy asortyment: porogelu (26), mat refleksyjnych (27), płyt próżniowych VIP (28); fot.: materiały producentów Izolacje refleksyjne wykorzystywane są w przegrodach budowlanych ze względu na zalety związane ze zwiększeniem oporu cieplnego, a tym samym obniżeniem wartości współczynnika przenikania ciepła np. ściany zewnętrznej. Poprawiają także szczelność powietrzną izolowanej przestrzeni. Dzięki małej grubości (10 mm do 70 mm) bardzo często znajdują zastosowanie w przegrodach budowlanych, poddaszach, a także coraz częściej w lekkich konstrukcjach szkieletowych i w konstrukcjach modułowych. Można je podzielić na następujące grupy: folie bąbelkowe w obustronnych okładzinach w folii aluminiowej, materiały o małej grubości, z jedną okładziną lub dwiema z folii aluminiowych, multifolie, tj. kilka folii aluminiowych rozdzielonych cienkimi warstwami wykonanymi z pianki polietylenowej lub polipropylenowej itp. Materiały te działają na zasadzie odbicia promieniowania cieplnego. Ich cechą charakterystyczną jest to, że składają się ze szczelin powietrznych oraz jednej lub dwóch powierzchni odbijających promieniowanie cieplne. Istotą izolacji refleksyjnych jest znaczne ograniczenie wymiany ciepła przez promieniowanie, a także zwiększenie oporu cieplnego przegrody budowlanej. Ze względu na to, że promieniowanie podczerwone stanowi 70-90% całkowitej energii cieplnej budynku, opłacalne jest zatrzymanie tego promieniowania wewnątrz pomieszczeń w okresie grzewczym. Deklarowana wartość oporu cieplnego maty termoizolacyjnej wynosi RD= 0,25 (m2·K)/W, natomiast wartość RD dla układu (mata/szczelina powietrzna) wynosi 1,02–1,16 w zależności od kierunku przepływu ciepła [17]. Współczynnik przewodzenia ciepła mat refleksyjnych zależy od liczby warstw i wynosi λD= 0,019-0,033W/(m·K) (FOT. 27). Izolacje próżniowe (VIP) są modyfikacją izolacji żelowych. Obniżenie przewodności cieplnej uzyskuje się poprzez podciśnienie, ograniczające przenoszenie ciepła przez powietrze. Natomiast redukcję udziału promieniowania uzyskuje się, wprowadzając dodatki obniżające jego przepuszczalność, np. grafit. Zmodyfikowany rdzeń zapakowany jest próżniowo w szczelną membranę (trójwarstwową powłokę z folii) - FOT. 28. Szczelna osłona pokrywająca rdzeń zapewnia możliwość utrzymania wewnątrz panelu znacznego podciśnienia i uzyskania niskiej wartości współczynnika przewodzenia ciepła na poziomie λD= 0,006-0,007W/(m·K). W konwencjonalnym systemie ocieplającym w niektórych miejscach mogą być wprowadzane specjalne płyty lub moduły przepuszczające światło – elementy TWD (Transparente Wärmedämmung) o następujących cechach [18]: czarna powłoka (absorber) położona na ścianie lub na tylnej stronie płyty pozwala uzyskać dodatkową energię cieplną z promieniowania słonecznego; w okresie letnim stosuje się zacienienie elementów czy też wentylację przestrzeni między elementami a ścianą, lub szyby pryzmatyczne, które, gdy słońce jest wysoko na horyzoncie, odbijają znaczną część promieniowania słonecznego. Na RYS. 8-9 przedstawiono przykładowy schemat działania izolacji transparentnej TWD z szybą pryzmatyczną. RYS. 8-9. Przykładowy schemat izolacji transparentnej TWD z szybą pryzmatyczną: tryb ogrzewania (8), tryb chłodniczy (9); rys.: RYS. 10. Przykładowy schemat izolacji transparentnej SWD; rys.: Podobnym rozwiązaniem umożliwiającym uzyskanie dodatkowej energii cieplnej z promieniowania słonecznego jest zastosowanie elementów tzw. przełączalnej izolacji termicznej SWD (Schaltbare Wärmedämmung) o następujących cechach [19]: w panelach próżniowych wykonanych w osłonie ze stali nierdzewnej umieszczono sprasowane włókno szklane i niewielką ilość wodorku palladu, który umożliwia uwalnianie małej ilość wodoru (ok. 50 hPa) oraz ponowne jego wchłanianie; przewodność cieplna elementu może zwiększyć się ok. 40-krotnie i ponownie powrócić do stanu, jaki zapewnia próżnia; wydzielanie wodoru odbywa się w wyniku podgrzania (elektrycznego) kapsuły z wodorkiem palladu, w związku z tym w fazie przewodzenia ciepła do panelu musi być dostarczona energia elektryczna o mocy ok. 5 W/m2; zaletą tego rozwiązania jest dobre zabezpieczenie ścian przed przegrzewaniem w okresie letnim. Na RYS. 10 przedstawiono tryby izolowania i przewodzenia ciepła przez panele SWD. Pianosilikaty to materiały ekologiczne, niepalne, cechujące się niską wartością współczynnika przewodzenia ciepła (przy gęstości objętościowej ρob.=100-600 kg/m3; λD= 0,03-0,010W/(m·K)). Jako surowce do produkcji stosowane są: krzemionka i specyficzna osnowa amorficzna z możliwością zastosowania składników materiałami odpadowymi. Spienienie w formach zachodzi w temperaturze poniżej 500°C (spienienie termiczne) z użyciem promieniowania mikrofalowego (spienienie mikrofalowe) lub prądu elektrycznego (tzw. elektrospienianie). Pozwala to na wiele różnych zastosowań pianosilikatów, ponieważ w zależności od sposobu wytwarzania można sterować ich parametrami chemiczno-fizycznymi. Pianosilikaty mogą skutecznie znaleźć zastosowanie w pewnych niszowych segmentach budowalnych, np. wypełnienie pustych przestrzeni w konstrukcjach, budownictwo szczególnego przeznaczenia - szpitale, obiekty wodne [20]. W grupie materiałów termoizolacyjnych "nowej generacji" należy także wymienić nanomateriały, które dają nowe możliwości nowych lub ulepszonych właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych znanych już materiałów. Wpływ materiału termoizolacyjnego na parametry fizykalne przegród zewnętrznych i ich złączy W celu poszukiwania poprawnego (optymalnego) rozwiązania układu materiałowego spełniającego obowiązujące wymagania cieplno-wilgotnościowe należy wykonać szczegółowe obliczenia następujących parametrów fizykalnych: strumień cieplny Φ [W], współczynnik przenikania ciepła pełnej przegrody U (U1D) [W/(m2·K)], liniowy współczynnik sprzężenia cieplnego L2D [W/(m·K)], liniowy współczynnik przenikania ciepła (określający dodatkowe straty ciepła wynikające z występowania liniowych mostków cieplnych) Ψ [W/(m·K)], temperatura minimalna na wewnętrznej powierzchni przegrody w miejscu mostka cieplnego tmin. [°C], czynnik temperaturowy, określony na podstawie temperatury minimalnej na wewnętrznej powierzchni przegrody w miejscu mostka cieplnego ƒRsi(2D) [-]. W pierwszym przykładzie obliczeniowym przedstawiono wpływ zastosowanego materiału termoizolacyjnego na parametry fizykalne przegród i złączy budowlanych. Do obliczeń wytypowano połączenie ściany zewnętrznej z oknem w przekroju przez ościeżnicę w przypadku tzw. ciepłego montażu, przy zastosowaniu programu komputerowego TRISCO, przyjmując następujące założenia: modelowanie złączy wykonano zgodnie z zasadami przedstawionymi w PN-EN ISO 10211:2008 [21], opory przejmowania ciepła (Rsi, Rse) przyjęto zgodnie z PN-EN ISO 6946:2008 [6] przy obliczeniach strumieni cieplnych oraz według PN-EN ISO 13788:2003 [22] przy obliczeniach rozkładu temperatur i czynnika temperaturowego ƒRsi(2D), temperatura powietrza wewnętrznego ti = 20°C (pokój dzienny), temperatura powietrza zewnętrznego te = –20 °C (III strefa), wartości współczynnika przewodzenia ciepła materiałów budowlanych λ [W/(m·K)] przyjęto na podstawie tabel w pracach [2], [23], RYS. 11-13. Przykładowe graficzne przedstawienie wyników symulacji komputerowej dla połączenia ściany zewnętrznej dwuwarstwowej z oknem w przekroju przez ościeżnicę: układ warstw materiałowych (11), linie strumieni cieplnych (adiabaty) (12), rozkład temperatur (izotermy) (13); rys.: archiwum autora ściana zewnętrzna dwuwarstwowa: bloczek z betonu komórkowego o gr. 24 cm – λ = 0,21 W/(m·K), polistyren ekstradowany (wariant I) – λ = 0,036 W/(m·K), styropian grafitowy (wariant II) – λ = 0,031 W/(m·K), płyty fenolowe (rezolowe) (wariant III) – λ = 0,022 W/(m·K), ­aerożel (wariant IV) – λ = 0,015 W/(m·K), izolacje próżniowe (VIP) (wariant V) – λ = 0,007 W/(m·K); rozpatrywano trzy grubości izolacji cieplnej (a) – 10 cm, (b) – 12 cm, (c) – 15 cm (rys. 11–13), stolarka okienna o Uw = 0,809 [W/(m2·K)]. Szczegółowe procedury obliczeniowe parametrów fizykalnych przegród zewnętrznych i ich złączy przedstawiono w pracy "Projektowanie przegród zewnętrznych w świetle aktualnych warunków technicznych dotyczących budynków. Obliczenia cieplno-wilgotnościowe przegród zewnętrznych i ich złączy" [23]. Wyniki obliczeń przedstawiono w TAB. 2. Należy podkreślić, że wpływ zastosowanego materiału termoizolacyjnego na parametry fizykalne przegród zewnętrznych i ich złączy jest istotny. TABELA 2. Wyniki obliczeń parametrów fizykalnych złącza: połączenie ściany zewnętrznej z oknem w przekroju przez ościeżnicę z zastosowaniem zróżnicowanych materiałów termoizolacyjnych (tzw. ciepły montaż stolarki okiennej) W TAB. 2. zestawiono tylko przykładowe wyniki obliczeń prowadzonych przez autora. Wartość współczynnika przewodzenia ciepła materiału termoizolacyjnego λ [W/(m·K)] znacząco kształtuje wartość współczynnika przenikania ciepła płaskiej przegrody U (U1D) [W/(m2·K)], wielkość strumienia ciepła przepływającego przez złącza budowlane Φ [W], wartość liniowego współczynnika przenikania ciepła Ψ [W/(m·K)] oraz obniżenie temperatury na wewnętrznej powierzchni przegrody w miejscu mostka cieplnego tmin.[°C] i wartość czynnika temperaturowego ƒRsi [-]. Dlatego zasadne staje się prowadzenie indywidualnych symulacji numerycznych, przy zastosowaniu licencjonowanych programów komputerowych, w zakresie kształtowania układów warstw materiałowych przegród zewnętrznych i ich złączy w aspekcie cieplno-wilgotnościowym. Takie podejście pozwala na etapie projektowania wyeliminowanie błędnie zaproponowanych (zaplanowanych) elementów obudowy budynku spełniającego wymagania standardu niskoenergetycznego - "budynku o niskim zużyciu energii". Wybrane aspekty fizykalne ocieplania przegród zewnętrznych od wewnątrz Ocieplenie ścian zewnętrznych od wewnątrz projektowane i wykonywane jest w obiektach zabytkowych (budynki wpisane do rejestru zabytków lub objęte ochroną konserwatorską), obiektach o wartości architektonicznej (ciekawy charakter elewacji lub oryginalny wygląd budynku), obiektach o ograniczonych prawach własności (w przypadku, gdy część ścian zewnętrznych znajduje się dokładnie na granicy działki), obiektach użytkowanych czasowo (ogrzewanie czasowe w nieregularnych okresach). Od 1 stycznia 2017 r. obowiązują nowe wartości graniczne współczynnika przenikania ciepła przegród zewnętrznych UC(max) [dla ścian zewnętrznych UC(max) = 0,23 W/(m2·K)]. Aby spełnić kryterium UC≤ UC(max), należy dobrać odpowiednią grubość zalecanego materiału termoizolacyjnego. Ocieplenie od wewnątrz wiąże się jednak ze zjawiskiem wnikania pary wodnej w strukturę przegrody i jej kondensacji. Na skutek niskiej temperatury otoczenia spada znacznie temperatura wewnątrz przegrody, powodując kondensację na styku warstwy konstrukcyjnej i izolacji cieplnej. Warstwa izolacji cieplnej od strony wewnętrznej przegrody oddziela konstrukcję muru od środowiska wewnętrznego, co wpływa na zmniejszenie pojemności cieplnej całego budynku i powoduje wprowadzenie całej warstwy konstrukcyjnej w strefę przemarzania. Podstawową zaletą ocieplenia od wewnątrz jest zmniejszenie ilości energii niezbędnej do ogrzania pomieszczeń o żądanej temperaturze oraz skrócenia czasu nagrzewania [2]. RYS. 14-17. Analizowany narożnik ścian zewnętrznych ocieplony od wewnątrz (dwie gałęzie): układ warstw materiałowych (14), linie strumieni cieplnych (adiabaty) (15), rozkład temperatur (izotermy) (16, 17); rys.: K. Pawłowski [25] Do grupy materiałów do ocieplenia od wewnątrz można zaliczyć Multipor, płyty klimatyczne, tynki renowacyjne, ale także silikat wapienny, płyty mineralne, płyty rezolowe, płyty klimatyczne, płyty z wełny drzewnej. Wartości parametrów fizykalnych przegród zewnętrznych i ich złączy zależą głównie od: współczynnika przewodzenia ciepła λ [W/(m·K)], współczynnika oporu dyfuzyjnego μ [-] i dyfuzyjnie równoważnej warstwy powietrza sd= μ·d [m] materiałów izolacyjnych. Szczegółową charakterystykę wybranych materiałów izolacyjnych przedstawiono w pracy "Analiza rozwiązań materiałowych przegród zewnętrznych ocieplonych od wewnątrz" [24]. Poniżej zaprezentowano wyniki obliczeń i analiz parametrów fizykalnych złączy ścian zewnętrznych: połączenie ścian zewnętrznych w narożniku (przypadek A i B) oraz połączenie ściany zewnętrznej z oknem w przekroju przez ościeżnicę (przypadek C) z uwzględnieniem zmiennych parametrów powietrza zewnętrznego w okresie roku kalendarzowego (RYS. 14-17, RYS. 18-21 i RYS. 22-25). RYS. 18-21. Analizowany narożnik ścian zewnętrznych ocieplony od wewnątrz (jedna gałąź):układ warstw materiałowych (18), linie strumieni cieplnych (adiabaty) (19), rozkład temperatur(izotermy) (20, 21); rys.: K. Pawłowski [25] Do obliczeń przyjęto następujące założenia: ściana zewnętrzna dwuwarstwowa:cegła pełna gr. 38 cm/λ = 0,77 W/(m·K)/,płyty rezolowe gr. 8 cm (wariant I) i 16 cm (wariant II)/λ = 0,022 W/(m·K)/,tynk gipsowy gr. 1 cm/λ = 0,40 W/(m·K)/, stolarka okienna o współczynniku przenikania ciepła Uw= 0,762 W/(m2·K), modelowanie złączy wykonano zgodnie z zasadami prezentowanymi w PN-EN ISO 10211:2008 [21] i pracy „Projektowanie przegród zewnętrznych w świetle aktualnych warunków technicznych dotyczących budynków. Obliczenia cieplno-wilgotnościowe przegród zewnętrznych i ich złączy” [23], opory przejmowania ciepła (Rsi, Rse) przyjęto zgodnie z PN-EN ISO 6946:2008 [6] przy obliczeniach strumieni cieplnych oraz według PN-EN ISO 13788:2003 [22] przy obliczeniach rozkładu temperatur i czynnika temperaturowego ƒRsi(2D), temperatura powietrza wewnętrznego ti = 20 °C (pokój dzienny), temperatura powietrza zewnętrznego te - średnie miesięczne (styczeń-grudzień) dla Bydgoszczy. W celu poszukiwania poprawnego (optymalnego) rozwiązania układu materiałowego złącza budowlanego ocieplonego od wewnątrz, spełniającego obowiązujące wymagania cieplno-wilgotnościowe, wykonano szczegółowe obliczenia parametrów fizykalnych (w kilku wariantach obliczeniowych) - TAB. 3 i TAB. 4. RYS. 22-25. Analizowane rozwiązania materiałowe połączenia ściany zewnętrznej z oknem w przekroju przez ościeżnicę: układ warstw materiałowych (22), linie strumieni cieplnych (adiabaty) (23), rozkład temperatur (izotermy) (24, 25); rys.: K. Pawłowski [25] TABELA 3. Wyniki obliczeń parametrów fizykalnych analizowanych narożników ścian zewnętrznych ocieplonych od wewnątrz TABELA 4. Wyniki obliczeń parametrów fizykalnych połączenia ściany zewnętrznej ocieplonej od wewnątrz z oknem W następnym etapie obliczeń (TAB. 5, TAB. 6 i TAB. 7) określono: wartości temperatur minimalnych (tmin.) na wewnętrznej powierzchni przegrody w miejscu występowania mostka cieplnego (analizowanych złączy) przy założeniu średnich miesięcznych temperatur powietrza zewnętrznego dla Bydgoszczy (styczeń–grudzień) oraz temperatury powietrza wewnętrznego ti = 20°C, wartości czynników temperaturowych ƒRsi.(2D) na podstawie tmin, wartości granicznych (krytycznych) czynników temperaturowych (ƒRsi.(kryt.)) z uwzględnieniem parametrów powietrza zewnętrznego (te, φe dla Bydgoszczy) i powietrza wewnętrznego (ti = 20°C, III klasa wilgotności). TABELA 5. Wyniki obliczeń temperatury na wewnętrznej powierzchni przegrody oraz czynnika temperaturowego ƒRsi (narożnik ścian zewnętrznych ocieplony od wewnątrz) Docieplenie ścian zewnętrznych od wewnątrz jest powszechnie stosowanym działaniem w zakresie termomodernizacji istniejących budynków w celu osiągnięcia obowiązujących i zmieniających się wymagań w aspekcie cieplno-wilgotnościowym. Projektowanie tego typu dociepleń na podstawie obliczeń przybliżonych, np. dotyczących tylko płaskiej przegrody, określając współczynnik przenikania ciepła U (U1D) i czynnik temperaturowy ƒRsi(1D) (TAB. 3 i TAB. 4), jest niedopuszczalne. Zasadne staje się wykonanie obliczeń parametrów fizykalnych złączy przegród zewnętrznych z uwzględnieniem odpowiednich parametrów powietrza wewnętrznego i zewnętrznego oraz przeprowadzenie symulacji komputerowej dotyczącej analizy stanu wilgotnościowego przegrody w określonym okresie eksploatacji. TABELA 6. Wyniki obliczeń temperatury na wewnętrznej powierzchni przegrody oraz czynnika temperaturowego ƒRsi (narożnik ścian zewnętrznych ocieplony od wewnątrz - jedna gałąź) W przypadku opracowania koncepcji projektowej ocieplenia od wewnątrz zapobiegającej wystąpieniu kondensacji należy uwzględnić warunki mikroklimatu wnętrz pomieszczeń. Dlatego zasadne staje się przeprowadzenie obliczeń i analiz w zakresie przyrostu wilgoci w ścianach ocieplonych od wewnątrz ze szczególną starannością i uwzględnieniem zmieniających się warunków eksploatacji. Aby zapewnić prawidłowe warunki eksploatacji, należy zastosować termoizolację o bardzo wysokim współczynniku oporu dyfuzyjnego μ [-] lub dodatkową warstwę izolacji paroszczelnej od strony wewnętrznej. W ten sposób teoretycznie zostaje wyeliminowana dyfuzja pary wodnej z pomieszczeń w konstrukcję ściany. Według normy DIN 4108-3 [27] zaleca się, aby wartość dyfuzyjnie równoważnej grubości warstwy powietrza sd izolacji termicznej lub zastosowanej paraizolacji przekraczała 1500 m. Tego typu koncepcje rozwiązań zalecane są w przypadku docieplenia ścian w pomieszczeniach mokrych, w których panują w sposób ciągły podwyższone wilgotności pomieszczeń (np. baseny kryte, pralnie). TABELA 7. Wyniki obliczeń temperatury na wewnętrznej powierzchni przegrody oraz czynnika temperaturowego ƒRsi (połączenie ściany zewnętrznej z oknem w przekroju przez ościeżnicę) Dodatkowo dopuszcza się stosowanie materiałów stanowiących opór dyfuzyjny, dla których dyfuzyjnie równoważna grubość warstwy powietrza sd zawiera się pomiędzy 0,5 m a 1500 m. Tak szerokie zróżnicowanie wielkości sd wpływa niejednoznacznie na oceny poprawności realizowanych dociepleń. Materiał, którego sd wynosi powyżej 0,5 m, jest materiałem „otwartym dyfuzyjnie”, natomiast o sd niewiele mniejszej niż 1500 m jest określany w praktyce jako „izolacja paroszczelna”. W takim przypadku niezbędne staje się przeprowadzenie symulacji wilgotnościowej analizowanej przegrody budowlanej w pełnym roku jej eksploatacji. RYS. 26-27. Przykład ściany ceglanej docieplonej wełną mineralną od strony wewnętrznej: metoda Glasera - dla stycznia (ti = 20°C, te = –5,9°C) (26), metoda symulacyjna - WUFI (27); rys.: M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski [24] W koncepcji docieplenia od wewnątrz dopuszczającej wystąpienie kondensacji zastosowano dwa różne materiały izolacyjne: płyty klimatyczne gr. 10 cm (wariant IV - RYS. 32-33) produkowane z silikatu wapiennego, płyty Multipor gr. 10 cm (wariant V - RYS. 34-35) wykonane z bardzo lekkiej odmiany betonu komórkowego. Ilość zakumulowanej wilgoci, która jest dopuszczalna w odniesieniu do tego typu koncepcji ocieplenia, musi być na takim poziomie, aby umożliwić jej wyparowanie w kierunku użytkowanego pomieszczenia lub nie powodować akumulacji w kolejnych latach. Istotne jest dodatkowo zapewnienie pełnej szczelności na niekontrolowaną infiltrację powietrza [10]. Sprawdzenia warunku w zakresie występowania kondensacji międzywarstwowej dokonano metodą szacunkową Glasera przedstawioną w normie PN-EN ISO 13788:2003 [22]. Norma ta budzi wiele wątpliwości co do jakości uzyskiwanych wyników obliczeń i sposobu ich interpretacji, dlatego zdecydowano się przeprowadzić obliczenia metodą numeryczną. RYS. 28-29. Przykład ściany ceglanej docieplonej wełną mineralną od strony wewnętrznej z paroizolacją sd = 1500 m: metoda Glasera - dla stycznia (ti = 20°C, te = –5,9°C) (28), metoda symulacyjna -WUFI (29); rys.: M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski [24] Metody symulacyjne opierają się na zaawansowanych programach komputerowych do symulacji zjawisk cieplno-wilgotnościowych, np. WUFI-PRO Do obliczeń przyjęto typową ścianę ceglaną gr. 38 cm z ociepleniem od strony wewnętrznej wykonanym z różnych materiałów wraz z tynkami (pięć wariantów obliczeniowych). Na wstępie określono wartości współczynnika przenikania ciepła U oraz czynnika temperaturowego ƒRsi. Symulację wilgotnościową przeprowadzono dla okresu 10 lat eksploatacji przegrody. Pierwszym materiałem poddanym analizie była wełna mineralna (wariant I - RYS. 26-27), która dodatkowo została zabezpieczona folią paroizolacyjna w wariancie II (RYS. 28-29). Systemy z paroizolacją od strony wnętrza sprawdzają się najlepiej w obiektach o podwyższonej wilgotności powietrza wewnętrznego, np. kąpieliska kryte, pralnie. RYS. 30-31. Przykład ściany ceglanej docieplonej płytą poliuretanową od strony wewnętrznej: metoda Glasera - dla stycznia (ti = 20°C, te= –5,9°C) (30), metoda symulacyjna - WUFI (31); rys.: M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski [24] Systemy z paroizolacją od strony wnętrza sprawdzają się najlepiej w obiektach o podwyższonej wilgotności powietrza wewnętrznego, np. kąpieliska kryte, pralnie. Przy zastosowaniu paroizolacji teoretycznie zostaje wyeliminowana dyfuzja pary wodnej z pomieszczeń w konstrukcje ściany. Podobnym systemem są płyty poliuretanowe o wysokim oporze dyfuzyjnym (wariant III - RYS. 30-31). Kryształki silikatu tworzą mikroporowaty szkielet, co umożliwia uzyskanie wysokich właściwości kapilarnych materiału. Płyty pochłaniają wilgoć i rozpraszają je na całej swojej powierzchni, skąd zostaje ona odparowana [28]. Mineralne płyty izolacyjne posiadają zdolność do chłonięcia wilgoci z powietrza oraz bardzo szybkiego wysychania. Charakteryzują się niskim oporem dyfuzyjnym, co oznacza, że para wodna ma możliwość swobodnego wnikania w porowatą strukturę płyt [29]. RYS. 32-33. Przykład ściany ceglanej docieplonej płytą klimatyczną od strony wewnętrznej: metoda Glasera - dla stycznia (ti = 20°C, te= –5,9°C) (32), metoda symulacyjna - WUFI (33); rys.: M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski [24] Oba materiały, obok dużej paroprzepuszczalności, charakteryzują się również zdolnością do podciągania kapilarnego wody. W przypadku występowania zawilgocenia przegrody na styku izolacji i muru materiały te odciągają wilgoć w kierunku powierzchni wewnętrznej, chroniąc przed punktowym narastaniem zawilgocenia. Zasada pracy tego typu ociepleń polega na sezonowym pochłanianiu i oddawaniu pary wodnej z i do pomieszczenia. Rozwiązanie materiałowe ocieplenia przegród budynku od strony wewnętrznej zależy od następujących czynników: eksploatacja pomieszczeń, rodzaj materiału konstrukcyjnego ścian oraz materiału użytego do ocieplenia, technologia zamocowania dodatkowej termoizolacji. RYS. 34-35. Przykład ściany ceglanej docieplonej od strony wewnętrznej płytą Multipor: metoda Glasera - dla stycznia (ti = 20°C, te= –5,9°C) (34), metoda symulacyjna - WUFI (35); rys.: M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski [24] Podsumowanie Dobór innowacyjnych rozwiązań materiałów termoizolacyjnych w aspekcie modernizacji budynków w Polsce jest procesem bardzo złożonym. Poszukiwanie optymalnego rozwiązania w zakresie kształtowania układu warstw materiałowych wymaga znajomości cech fizycznych, mechanicznych i chemicznych materiałów budowlanych (nie tylko termoizolacyjnych), zagadnień z budownictwa ogólnego i fizyki budowli z wykorzystaniem profesjonalnych programów komputerowych. Przedstawione analizy rozwiązań materiałowych, przykładowe obliczenia parametrów fizykalnych oraz analizy projektowe i wykonawcze nie wyczerpują w pełni problematyki. Istotne staje się także umiejętne i miarodajne określenie stanu cieplnego obudowy istniejącego budynku, ponieważ dobór optymalnego rozwiązania układu warstw materiałowych przegród zewnętrznych powinien uwzględniać także specyfikę istniejącego budynku. Literatura Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowania (DzU z 2013 r., poz. 926). Obwieszczenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lipca 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU 2015 poz. 1422). M. Wesołowska, K. Pawłowski, "Aspekty związane z dostosowaniem obiektów istniejących do standardu budownictwa energooszczędnego”, Agencja Reklamowa TOP, Włocławek 2016. M. Gaczek, J. Jasiczak J., Kuiński M., Siewczyńska M. "Izolacyjność termiczna i nośność murowanych ścian zewnętrznych. Rozwiązania i przykłady obliczeń", Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2011. Z. Rydz, Pogorzelski, M. Wójtowicz, "Bezspoinowy system ocieplania ścian zewnętrznych budynków", Warszawa ITB 2002, Instrukcje, Wytyczne, Poradniki nr 334. Kreisel - Technika Budowlana, katalog produktów, 2010. PN-EN ISO 6946:2008, "Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania”. Ejot, WDVS-Dübel, 2008. M. Gaczek, S. Fiszer, "Tynki" [w:] "XVIII Ogólnopolska Konferencja Warsztaty Pracy Projektanta Konstrukcji", Ustroń 2003. M. Maciaszek, "Studium projektowe przegród zewnętrznych i ich złączy z zastosowaniem nowoczesnych materiałów izolacyjnych" [praca dyplomowa inżynierska napisana pod kierunkiem dr. inż. K. Pawłowskiego], UTP w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2016. B. Orlik-Kożdzoń, P. Krause, T. Steidl, "Rozwiązania materiałowe w dociepleniach od wewnątrz", "IZOLACJE", nr 11/12/2015, s. 30-34. Strona internetowa: Strona internetowa: EnergieCluster. Kurs HLWD 2011 Innendämmung. Materiały Deutsche Rockwool Mineralwool. Strona internetowa: K. Arbeter, „Innendaemmung”, Wyd. Rudolf Mueller. Koeln 2014. M. Piasecki, M. Pilarski, "Badania izolacyjnych wyrobów refleksyjnych oraz ich zastosowanie w przegrodach budowlanych", "IZOLACJE", nr 10/2016, s. 56-60. D. Christoffers, U. Tron, "Transparente wärmedämmungen mit integrierter prismenscheibe zur saisonalen verschattung - Ausführungsbeispiele Vakunumdämmung", BINE Informationsdiens, projektinfo, 4/01. Vakuumdämmung, BINE Informationsdiens, projektinfo, 4/01. Strona internetowa: PN-EN ISO 10211:2008, "Mostki cieplne w budynkach. Strumienie ciepła i temperatury powierzchni. Obliczenia szczegółowe". PN-EN ISO 13788:2003, "Cieplno-wilgotnościowe właściwości komponentów budowlanych i elementów budynku. Temperatura powierzchni wewnętrznej konieczna do uniknięcia krytycznej wilgotności powierzchni i kondensacja międzywarstwowa. Metody obliczania". K. Pawłowski, "Projektowanie przegród zewnętrznych w świetle aktualnych warunków technicznych dotyczących budynków. Obliczenia cieplno-wilgotnościowe przegród zewnętrznych i ich złączy", Grupa Medium, Warszawa 2016. M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski, "Analiza rozwiązań materiałowych przegród zewnętrznych ocieplonych od wewnątrz", "Materiały Budowlane", nr 1/2017, s. 31-33. K. Pawłowski, "Parametry fizykalne złączy ścian zewnętrznych po ociepleniu od wewnątrz - studium przypadku", XVI Polska Konferencja Naukowo-Techniczna "Fizyka budowli w teorii i praktyce", Łódź 2017, materiały konferencyjne, referaty, wersja CD, s. 173-177. M. Dybowska-Józefiak, K. Pawłowski, "Renowacja ścian zewnętrznych budynków ocieplonych od wewnątrz - wybrane aspekty fizykalne", Materiały Budowlane, nr 11/2015, s. 128-130. DIN 4108-3, "Wärmeschutz und Energie-Einsparung in Gebäuden. Klimabedingter Feuchteschutz. Anforderungen, Berechnungsverfahren und Hinweise für Planung und Ausführung". B. Orlik-Kożdoń, T. Steidl, "Metodyka projektowania izolacji cieplnych od wewnątrz", "IZOLACJE", nr 6/2014, s. 24-30. Strona internetowa: Strona internetowa: Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera! tagi: modernizacja budynku wełna szklana włókna szklane płyty PIR mocowanie płyt płyty korkowe płyty klimatyczne Galeria zdjęć Tytuł przejdź do galerii Komentarze Powiązane dr inż. Adam Ujma Ściany zewnętrzne z elewacjami wentylowanymi i ich izolacyjność cieplna Ściany zewnętrzne z elewacjami wentylowanymi i ich izolacyjność cieplna Ściany zewnętrzne z elewacjami wykonanymi w formie konstrukcji z warstwami wentylowanymi coraz częściej znajdują zastosowanie w nowych budynków, ale również z powodzeniem mogą być wykorzystane przy modernizacji... Ściany zewnętrzne z elewacjami wykonanymi w formie konstrukcji z warstwami wentylowanymi coraz częściej znajdują zastosowanie w nowych budynków, ale również z powodzeniem mogą być wykorzystane przy modernizacji istniejących obiektów. Dają one szerokie możliwości dowolnego kształtowania materiałowego elewacji, z wykorzystaniem elementów metalowych, z tworzywa sztucznego, szkła, kamienia naturalnego, drewna i innych. Pewną niedogodnością tego rozwiązania jest konieczność uwzględnienia w obliczeniach... mgr inż. arch. Tomasz Rybarczyk Ściany jednowarstwowe według WT 2021 Ściany jednowarstwowe według WT 2021 Elementom zewnętrznym budynków, a więc również ścianom, stawiane są coraz wyższe wymagania, pod względem izolacyjności cieplnej. Zmiany obowiązujące od 1 stycznia 2021 roku dotyczą wymagań w zakresie... Elementom zewnętrznym budynków, a więc również ścianom, stawiane są coraz wyższe wymagania, pod względem izolacyjności cieplnej. Zmiany obowiązujące od 1 stycznia 2021 roku dotyczą wymagań w zakresie izolacyjności cieplnej, a wynikające z rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie powodują, że odtąd trzeba budować budynki ze ścianami o wyższej termoizolacyjności niż budowano dotychczas. dr inż. Bożena Orlik-Kożdoń, dr inż. Tomasz Steidl Docieplanie budynków od wewnątrz – wymagania prawne i zalecenia do projektowania Docieplanie budynków od wewnątrz – wymagania prawne i zalecenia do projektowania Obowiązujące w Polsce wymagania prawne związane z docieplaniem budynków od wewnątrz obejmują zarówno przepisy podstawowe zdefiniowane w dokumentach unijnych, jak i wymagania szczegółowe, zawarte w dokumentach... Obowiązujące w Polsce wymagania prawne związane z docieplaniem budynków od wewnątrz obejmują zarówno przepisy podstawowe zdefiniowane w dokumentach unijnych, jak i wymagania szczegółowe, zawarte w dokumentach krajowych. A ich realizację umożliwiają dostępne na rynku rozwiązania technologiczno-materiałowe. Festool Polska Sp. z o. o. Pilarka do materiałów izolacyjnych Pilarka do materiałów izolacyjnych Czy pilarka może być precyzyjna, szybka, lekka i jednocześnie wielozadaniowa? Właśnie takie cechy posiada pilarka do materiałów izolacyjnych ISC 240. Czy pilarka może być precyzyjna, szybka, lekka i jednocześnie wielozadaniowa? Właśnie takie cechy posiada pilarka do materiałów izolacyjnych ISC 240. dr inż. Szymon Świerczyna Wprowadzenie do projektowania lekkich kratownic stalowych z kształtowników giętych Wprowadzenie do projektowania lekkich kratownic stalowych z kształtowników giętych W nowoczesnym budownictwie stalowym poszukuje się rozwiązań pozwalających na projektowanie konstrukcji lekkich, łatwych w wytwarzaniu, transporcie i montażu. Kryteria te mogą spełniać lekkie konstrukcje... W nowoczesnym budownictwie stalowym poszukuje się rozwiązań pozwalających na projektowanie konstrukcji lekkich, łatwych w wytwarzaniu, transporcie i montażu. Kryteria te mogą spełniać lekkie konstrukcje stalowe z kształtowników giętych. Ich korzystne parametry geometryczne sprawiają, że mogą być interesującą alternatywą dla znacznie cięższych kształtowników walcowanych na gorąco [1]. dr inż. Andrzej Konarzewski Kompleksowe określanie trwałości eksploatacyjnej płyt warstwowych Kompleksowe określanie trwałości eksploatacyjnej płyt warstwowych Testami wykorzystywanymi do kompleksowego badania trwałości płyt warstwowych w obustronnej okładzinie stalowej z rdzeniem izolacyjnym ze sztywnej pianki poliuretanowej PUR/PIR, tzw. paneli, może być test... Testami wykorzystywanymi do kompleksowego badania trwałości płyt warstwowych w obustronnej okładzinie stalowej z rdzeniem izolacyjnym ze sztywnej pianki poliuretanowej PUR/PIR, tzw. paneli, może być test DUR 2 oraz test autoklawu. dr inż. Krzysztof Pawłowski, prof. PBŚ Systemy ociepleń ścian zewnętrznych w świetle wymagań obowiązujących od 1 stycznia 2021 r. Systemy ociepleń ścian zewnętrznych w świetle wymagań obowiązujących od 1 stycznia 2021 r. Termomodernizacja istniejących budynków dotyczy ich dostosowania do nowych wymagań (obowiązujących od 1 stycznia 2021 r.) w zakresie oszczędności energii i ochrony cieplno-wilgotnościowej. Ponadto stanowi... Termomodernizacja istniejących budynków dotyczy ich dostosowania do nowych wymagań (obowiązujących od 1 stycznia 2021 r.) w zakresie oszczędności energii i ochrony cieplno-wilgotnościowej. Ponadto stanowi zbiór zabiegów mających na celu wyeliminowanie lub znaczne ograniczenie strat ciepła w istniejącym budynku. Jest jednym z elementów modernizacji budynku, który przynosi korzyści finansowe na pokrycie kosztów innych działań. mgr inż. Waldemar Bogusz Wtórne ocieplenia budynków z wielkiej płyty – wymagania i zagrożenia Wtórne ocieplenia budynków z wielkiej płyty – wymagania i zagrożenia Zgodnie z prawem budowlanym [1] docieplenie bloku z płyt prefabrykowanych wysokości do 25 m można zrealizować bez projektu budowlanego, stosując uproszczoną procedurę zgłoszenia bez uzyskiwania pozwolenia... Zgodnie z prawem budowlanym [1] docieplenie bloku z płyt prefabrykowanych wysokości do 25 m można zrealizować bez projektu budowlanego, stosując uproszczoną procedurę zgłoszenia bez uzyskiwania pozwolenia na budowę. Takich robót dla budynków wysokości do 12 m nawet nie potrzeba zgłaszać. Recticel Insulation Płyty termoizolacyjne EUROTHANE G – efektywne docieplenie budynku od wewnątrz Płyty termoizolacyjne EUROTHANE G – efektywne docieplenie budynku od wewnątrz Termomodernizacja jest jednym z podstawowych zadań podejmowanych w ramach modernizacji budynków. W odniesieniu do ścian docieplenie wykonuje się od zewnątrz, zgodnie z podstawowymi zasadami fizyki budowli.... Termomodernizacja jest jednym z podstawowych zadań podejmowanych w ramach modernizacji budynków. W odniesieniu do ścian docieplenie wykonuje się od zewnątrz, zgodnie z podstawowymi zasadami fizyki budowli. Czasami jednak nie ma możliwości wykonania docieplenia na fasadach, np. na budynkach zabytkowych, obiektach z utrudnionym dostępem do elewacji czy na budynkach usytuowanych w granicy. W wielu takich przypadkach jest jednak możliwe wykonanie docieplenia ścian od wewnątrz. Jarosław Guzal Kingspan na rynku nowoczesnych fasad Kingspan na rynku nowoczesnych fasad Michał Pieczyski, Dyrektor Zarządzający Kingspan Fasady, o kierunku rozwoju rozwiązań fasadowych oraz specyfice rynku fasadowego w Polsce. Michał Pieczyski, Dyrektor Zarządzający Kingspan Fasady, o kierunku rozwoju rozwiązań fasadowych oraz specyfice rynku fasadowego w Polsce. Józef Macech Ściany wewnętrzne w budownictwie mieszkaniowym – rodzaje i wymagania na podstawie rozwiązań z wykorzystaniem elementów murowych Ściany wewnętrzne w budownictwie mieszkaniowym – rodzaje i wymagania na podstawie rozwiązań z wykorzystaniem elementów murowych Ściany wewnętrzne są przegrodami, których podstawowym zadaniem jest podział przestrzeni wewnątrz budynku. Ściany wewnętrzne są przegrodami, których podstawowym zadaniem jest podział przestrzeni wewnątrz budynku. mgr inż. arch. Tomasz Rybarczyk Zaprawy murarskie – rodzaje, porównanie, zastosowanie Zaprawy murarskie – rodzaje, porównanie, zastosowanie Przed rozpoczęciem robót murarskich nie tylko należy skompletować materiały murowe, ale również dobrać do nich odpowiednią zaprawę murarską i inne akcesoria, które będą potrzebne w trakcie murowania ścian. Przed rozpoczęciem robót murarskich nie tylko należy skompletować materiały murowe, ale również dobrać do nich odpowiednią zaprawę murarską i inne akcesoria, które będą potrzebne w trakcie murowania ścian. dr hab. inż. prof. PŚ Łukasz Drobiec, mgr inż. Julia Blazy Badanie właściwości mechanicznych betonu ze zbrojeniem rozproszonym z włókien syntetycznych Badanie właściwości mechanicznych betonu ze zbrojeniem rozproszonym z włókien syntetycznych Beton zbrojony włóknami tzw. fibrobeton, otrzymywany jest przez dodanie do mieszanki betonowej włókien stalowych lub niemetalicznych np. syntetycznych. Beton zbrojony włóknami tzw. fibrobeton, otrzymywany jest przez dodanie do mieszanki betonowej włókien stalowych lub niemetalicznych np. syntetycznych. mgr inż. Bartłomiej Monczyński Metody iniekcyjnego uszczelniania rys i złączy Metody iniekcyjnego uszczelniania rys i złączy Iniekcje uszczelniające wykonywane są w przegrodach budowlanych wykonanych z betonu i żelbetu, jak również w konstrukcjach murowych, jako zabezpieczenie przed wodą pod ciśnieniem, niewywierającą ciśnienia... Iniekcje uszczelniające wykonywane są w przegrodach budowlanych wykonanych z betonu i żelbetu, jak również w konstrukcjach murowych, jako zabezpieczenie przed wodą pod ciśnieniem, niewywierającą ciśnienia oraz wilgotnością gruntu [1]. dr inż. Mariusz Gaczek, mgr inż. Paweł Gaciek, dr inż. Mariusz Garecki Mechaniczne mocowanie systemów ocieplania ścian ETICS – wpływ oddziaływania wiatru na ocieplenie Mechaniczne mocowanie systemów ocieplania ścian ETICS – wpływ oddziaływania wiatru na ocieplenie Jednym z podstawowych sposobów mocowania ociepleń ETICS do podłoży nośnych jest mocowanie mechaniczne, w którym do przytwierdzania termoizolacji stosuje się łączniki mechaniczne, zawsze jednak z dodatkowym... Jednym z podstawowych sposobów mocowania ociepleń ETICS do podłoży nośnych jest mocowanie mechaniczne, w którym do przytwierdzania termoizolacji stosuje się łączniki mechaniczne, zawsze jednak z dodatkowym udziałem klejenia płyt izolacji termicznej do ocieplanej powierzchni. Ten sposób mocowania systemów wymaga wykonania obliczeń uzasadniających przyjętą liczbę i rodzaj łączników. dr inż. Paweł Krause Transport wilgoci w ścianach z ociepleniem ETICS na styku zróżnicowanych materiałów termoizolacyjnych Transport wilgoci w ścianach z ociepleniem ETICS na styku zróżnicowanych materiałów termoizolacyjnych W większości przypadków ociepleń ścian zewnętrznych przy wykorzystaniu systemu ETICS stosuje się wyłącznie jeden rodzaj izolacji termicznej. Używanie zróżnicowanych materiałów termoizolacyjnych w obrębie... W większości przypadków ociepleń ścian zewnętrznych przy wykorzystaniu systemu ETICS stosuje się wyłącznie jeden rodzaj izolacji termicznej. Używanie zróżnicowanych materiałów termoizolacyjnych w obrębie jednej ściany zewnętrznej może spowodować lokalne zaburzenie stanu ochrony cieplno­‑wilgotnościowej. Jest to związane z odmiennymi właściwościami fizycznymi poszczególnych materiałów. dr inż. Ołeksij Kopyłow Właściwości mechaniczne podkonstrukcji elewacji wentylowanych z elementami polimerowymi – propozycje zakresu oceny Właściwości mechaniczne podkonstrukcji elewacji wentylowanych z elementami polimerowymi – propozycje zakresu oceny Od wielu lat elewacje wentylowane stosowane są w krajowym budownictwie. W przypadku wbudowania poprawnie zaprojektowanego systemu elewacyjnego (na podstawie określonych w Krajowych lub Europejskich Ocenach... Od wielu lat elewacje wentylowane stosowane są w krajowym budownictwie. W przypadku wbudowania poprawnie zaprojektowanego systemu elewacyjnego (na podstawie określonych w Krajowych lub Europejskich Ocenach Technicznych właściwości techniczno-użytkowych) oraz właściwego wykonania (zasady wykonania i odbioru elewacji wentylowanych zostały określone w [1]) elewacje wentylowane charakteryzują się trwałością, bezpieczeństwem użytkowania oraz dużą skutecznością termoenergetyczną. mgr inż. Bartosz Witkowski, prof. dr hab. inż. Krzysztof Schabowicz, mgr inż. Mateusz Moczko Izolacje we współczesnej prefabrykacji betonowej Izolacje we współczesnej prefabrykacji betonowej Idea prefabrykacji w budownictwie sięga czasów rzymskich, kiedy to przy wykorzystaniu wapna, gipsu, wody, kamiennego kruszywa oraz popiołu wulkanicznego produkowano kompozyt przypominający dzisiejszy beton.... Idea prefabrykacji w budownictwie sięga czasów rzymskich, kiedy to przy wykorzystaniu wapna, gipsu, wody, kamiennego kruszywa oraz popiołu wulkanicznego produkowano kompozyt przypominający dzisiejszy beton. Kolejnym krokiem w historii nawiązującym do prefabrykacji było wynalezienie współczesnego betonu z cementu portlandzkiego w 1824 r. i początki stosowania żelbetu do produkcji siatkobetonowych donic [1]. dr hab. inż. Danuta Barnat-Hunek, prof. ucz., mgr inż. Małgorzata Szafraniec Biodegradowalne środki antyadhezyjne do uwalniania wyrobów betonowych z form Biodegradowalne środki antyadhezyjne do uwalniania wyrobów betonowych z form Beton, oprócz funkcji konstrukcyjnej, ma coraz częściej istotny wpływ na kreowanie wartości architektonicznych obiektów budowlanych. Prefabrykowane elewacje betonowe stają się w Polsce zjawiskiem coraz... Beton, oprócz funkcji konstrukcyjnej, ma coraz częściej istotny wpływ na kreowanie wartości architektonicznych obiektów budowlanych. Prefabrykowane elewacje betonowe stają się w Polsce zjawiskiem coraz bardziej popularnym. W związku z ciągłym rozwojem budownictwa betonowego, w tym także betonu architektonicznego, pojawia się konieczność używania nowych, coraz lepszych preparatów antyadhezyjnych. dr hab. inż. Jacek Szafran, mgr inż. Artur Matusiak Polimocznik jako nowoczesny materiał zabezpieczający konstrukcje stalowe przed korozją Polimocznik jako nowoczesny materiał zabezpieczający konstrukcje stalowe przed korozją Polimocznik jest nowoczesnym materiałem o ponadprzeciętnych właściwościach, dla którego w zasadzie nie określono jeszcze granic stosowalności. Może on być zdefiniowany jako materiał powstały w wyniku reakcji... Polimocznik jest nowoczesnym materiałem o ponadprzeciętnych właściwościach, dla którego w zasadzie nie określono jeszcze granic stosowalności. Może on być zdefiniowany jako materiał powstały w wyniku reakcji poliaminy oraz poliizocyjanianu, w wyniku której powstaje produkt o budowie łańcuchowej, składającej się z n liczby cząsteczek silnie połączonych z sobą. Silnie usieciowana budowa łańcuchowa materiału powoduje, iż jest to produkt bardzo wytrzymały i elastyczny, dzięki czemu znajduje stosunkowo... Nicola Hariasz Zaprawy naprawcze do betonu Zaprawy naprawcze do betonu Wady w konstrukcjach betonowych mogą mieć bardzo różne przyczyny. Mogą to być zniszczenia spowodowane oddziaływaniem naturalnych czynników środowiska zewnętrznego, wadami materiałowymi, błędami projektowymi... Wady w konstrukcjach betonowych mogą mieć bardzo różne przyczyny. Mogą to być zniszczenia spowodowane oddziaływaniem naturalnych czynników środowiska zewnętrznego, wadami materiałowymi, błędami projektowymi lub wykonawczymi czy eksploatacją konstrukcji. STYRMANN Sp. z o. o. Ocieplenia dla nowoczesnego budownictwa Ocieplenia dla nowoczesnego budownictwa Styropian grafitowy jako materiał do ociepleń jest w ostatnich latach coraz bardziej popularny na polskim rynku – zarówno wśród inwestorów, jak i wykonawców – jego zastosowanie niesie bowiem wiele korzyści. Styropian grafitowy jako materiał do ociepleń jest w ostatnich latach coraz bardziej popularny na polskim rynku – zarówno wśród inwestorów, jak i wykonawców – jego zastosowanie niesie bowiem wiele korzyści. mgr inż. Bartłomiej Monczyński Zasady projektowania docieplania budynków od wewnątrz Zasady projektowania docieplania budynków od wewnątrz W myśl podstawowych kanonów fizyki budowli, przy zachowaniu swobody kształtowania oraz umiejscowienia warstw termoizolacyjnych, poprawnie zaprojektowana przegroda powinna charakteryzować się oporem cieplnym... W myśl podstawowych kanonów fizyki budowli, przy zachowaniu swobody kształtowania oraz umiejscowienia warstw termoizolacyjnych, poprawnie zaprojektowana przegroda powinna charakteryzować się oporem cieplnym wzrastającym w kierunku zewnętrznym, a jednocześnie malejącym w tym samym kierunku oporze dyfuzyjnym pary wodnej [1]. dr inż. Krzysztof Pawłowski, prof. PBŚ Jakość cieplna wybranych złączy budowlanych budynków w standardzie niskoenergetycznym Jakość cieplna wybranych złączy budowlanych budynków w standardzie niskoenergetycznym Budynek składa się z wielu przegród budowlanych oraz ich złączy o indywidualnym charakterze fizykalnym i poddany jest oddziaływaniu zmiennego środowiska zewnętrznego i wewnętrznego. W wielu przypadkach... Budynek składa się z wielu przegród budowlanych oraz ich złączy o indywidualnym charakterze fizykalnym i poddany jest oddziaływaniu zmiennego środowiska zewnętrznego i wewnętrznego. W wielu przypadkach analiza przegród i złączy budowlanych w aspekcie konstrukcyjno-materiałowym i technologii wykonania nie budzi zastrzeżeń na etapie projektowania. Najnowsze produkty i technologie merXu Premia w gotówce, darmowa dostawa, program poleceń – merXu przedłuża promocje do 31 sierpnia Premia w gotówce, darmowa dostawa, program poleceń – merXu przedłuża promocje do 31 sierpnia Firmy z branży przemysłowej szukające oszczędności w kosztach prowadzenia działalności wciąż mogą skorzystać z promocji oferowanych przez europejską platformę handlową merXu. Do czeka na nie premia... Firmy z branży przemysłowej szukające oszczędności w kosztach prowadzenia działalności wciąż mogą skorzystać z promocji oferowanych przez europejską platformę handlową merXu. Do czeka na nie premia w gotówce do 700 zł, darmowa dostawa do 1300 zł oraz atrakcyjny program poleceń. Sika Poland sp. z Sika o wyznaczaniu kierunku w budownictwie ekologicznym Sika o wyznaczaniu kierunku w budownictwie ekologicznym Zrównoważony rozwój to jedna z najważniejszych idei, jakie w tej chwili determinują działania całej branży budowlanej. Procesy dostosowywane są do wiodących norm ochrony środowiska i mają na celu ograniczenie... Zrównoważony rozwój to jedna z najważniejszych idei, jakie w tej chwili determinują działania całej branży budowlanej. Procesy dostosowywane są do wiodących norm ochrony środowiska i mają na celu ograniczenie zużycia zasobów naturalnych. Warto podkreślić, że zrównoważony rozwój ma nie tylko wymiar ekonomiczny i środowiskowy, ale także społeczny, który powinien obejmować działania na rzecz społeczności lokalnych. EUROFIRANY Choczyńscy 3 sposoby na zatrzymanie ciepła w domu 3 sposoby na zatrzymanie ciepła w domu Jeśli szukasz odpowiedniej izolacji dla swojego budynku, która zatrzyma ciepło i zapewni Ci spokojną zimę, zapoznaj się z podstawowymi trzema metodami dociepleń. Dlaczego prawidłowa izolacja jest tak istotna?... Jeśli szukasz odpowiedniej izolacji dla swojego budynku, która zatrzyma ciepło i zapewni Ci spokojną zimę, zapoznaj się z podstawowymi trzema metodami dociepleń. Dlaczego prawidłowa izolacja jest tak istotna? Przy rosnących cenach paliw i energii elektrycznej oraz rosnących kosztach, jakie musimy przeznaczyć na ogrzewanie budynków, izolacja jest nieunikniona. Warto więc zainwestować w izolację budynku dobrej jakości, by przynajmniej w jakiejś części uchronić swój budżet. Oto trzy sposoby, jak to... 4 ECO Sp. z Bądź eko i oszczędzaj z 4 ECO Bądź eko i oszczędzaj z 4 ECO Polska ma optymalne warunki do produkcji energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznych. Pod tym względem poziomem dorównuje Niemcom, u których technologia PV rozwija się od przeszło 20 lat. Polska ma optymalne warunki do produkcji energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznych. Pod tym względem poziomem dorównuje Niemcom, u których technologia PV rozwija się od przeszło 20 lat. 4 ECO Sp. z Co zrobić z niewystarczająco docieplonym budynkiem? Co zrobić z niewystarczająco docieplonym budynkiem? Od lat 90. trwa w Polsce termomodernizacja wszelkich obiektów budowlanych, przejawiająca się docieplaniem ścian zewnętrznych styropianem. Zalecana grubość styropianu do izolacji zmienia się co kilka... Od lat 90. trwa w Polsce termomodernizacja wszelkich obiektów budowlanych, przejawiająca się docieplaniem ścian zewnętrznych styropianem. Zalecana grubość styropianu do izolacji zmienia się co kilka lat. I tak pierwsze docieplenia były na styropianie o grubości 4 cm, obecnie to 20 cm styropianu grafitowego. GERARD AHI Roofing Kft. Oddział w Polsce Sp. z | RTG Roof Tile Group Dach marzeń: stylowy, nowoczesny i wyjątkowo odporny Dach marzeń: stylowy, nowoczesny i wyjątkowo odporny Czy chciałbyś mieć elegancki, nowoczesny dach, o niepowtarzalnym antracytowym kolorze, który zapewni Twojemu domowi najlepszą ochronę? Czy chciałbyś mieć elegancki, nowoczesny dach, o niepowtarzalnym antracytowym kolorze, który zapewni Twojemu domowi najlepszą ochronę? MARMA POLSKIE FOLIE SP. Z Membrana paroprzepuszczalna wstępnego krycia dla trwałości i energetyczności budynku Membrana paroprzepuszczalna wstępnego krycia dla trwałości i energetyczności budynku Czas wysychania budynku po zakończeniu budowy może wynosić kilka lat. Dodatkowo, za sprawą zmieniających się temperatur, nieustannie mamy do czynienia z gromadzącą się w konstrukcji budynku wilgocią. Pomocna... Czas wysychania budynku po zakończeniu budowy może wynosić kilka lat. Dodatkowo, za sprawą zmieniających się temperatur, nieustannie mamy do czynienia z gromadzącą się w konstrukcji budynku wilgocią. Pomocna jest w tym wypadku membrana paroprzepuszczalna, dzięki której można odprowadzić wilgoć poza budynek. Wśród zabezpieczeń dachowych ogromną popularnością cieszy się membrana wstępnego krycia (MWK), która umożliwia właściwą dyfuzję pary wodnej z termoizolacji, a także dodatkowo uszczelnia pokrycie... Getin Noble Bank SA Co warto wiedzieć, planując termomodernizację budynku spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej? Co warto wiedzieć, planując termomodernizację budynku spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej? Ograniczenie strat ciepła i związane z nim zmniejszenie rachunków za prąd to kwestie istotne zarówno dla właścicieli i zarządców budynków, jak i mieszkańców. Aby było to możliwe, należy przeprowadzić prace... Ograniczenie strat ciepła i związane z nim zmniejszenie rachunków za prąd to kwestie istotne zarówno dla właścicieli i zarządców budynków, jak i mieszkańców. Aby było to możliwe, należy przeprowadzić prace termomodernizacyjne. Często jednak ich zaplanowanie, zrealizowanie, a zwłaszcza znalezienie odpowiedniego źródła finansowania bywa problematyczne, dlatego warto dowiedzieć się, jak osiągnąć cel. Proces planowania termomodernizacji wcale nie musi być skomplikowany! CFI World Robakowo CFI WORLD – najwyższej jakości surowce przemysłowe CFI WORLD – najwyższej jakości surowce przemysłowe CFI World SA to firma z całkowicie polskim kapitałem, działająca na rynku surowców chemicznych od 2009 r. Jako dystrybutor oferuje produkty przeznaczone dla różnych gałęzi przemysłu, w tym między innymi... CFI World SA to firma z całkowicie polskim kapitałem, działająca na rynku surowców chemicznych od 2009 r. Jako dystrybutor oferuje produkty przeznaczone dla różnych gałęzi przemysłu, w tym między innymi branży budowlanej, kosmetycznej, farmaceutycznej czy spożywczej. Współpracuje z wiodącymi producentami, w tym Lotte Fine Chemical czy LG Chem.

Materiały izolacyjne to tworzywa, które bardzo słabo przewodzą prąd elektryczny. Służą do izolowania przewodów elektrycznych i elementów maszyn lub urządzeń elektrycznych. Materiały elektroizolacyjne można podzielić na kilka grup: • Materiały mineralne – np.: azbest, mika, steatyt• Materiały ceramiczne – np.: szkło
materiał izolacyjny - hasło do krzyżówki. stosuje się jako materiał izolacyjny w elektrotechnice: BORAZON: stosowany jako materiał żaroodporny, izolacyjny W przemyśle budowlanym bardzo ważną role pełnią materiały izolacyjne. Od wielu lat najpopularniejszym z nich jest styropian, który posiada szeroki wachlarz zastosowań. Ze styropianu produkuje się gładkie i specjalne płyty (np. frezowane, laminowane czy ryflowane), a także elewacyjne profile ozdobne, szalunki tracone oraz granulat i różnego typu taśmy dylatacyjne.Używany jest
Wełna, jako materiał izolacyjny, oferuje szeroki wachlarz korzyści, które sprawiają, że jest jednym z najpopularniejszych wyborów na rynku. Jednak, jak w przypadku każdego wyboru materiału budowlanego, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć jej właściwości, potencjalne ograniczenia oraz wpływ na środowisko.
Zaletami styropianu jest jego niewielka masa, zwłaszcza w przypadku styropianu XPS. Cechą wyróżniającą styropian jest także bardzo niska nasiąkliwość – również pod tym względem najlepsze rezultaty osiąga styrodur, który może się poszczycić nasiąkliwością rzędu 0,5–1,5%. Plusem jest łatwy i szybki montaż oraz Cena regularna: 59,17 zł. Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 49,91 zł. Cena netto: 33,63 zł. Do koszyka. Płyta Izolacyjna PIR 50 mm. Płyta IZOLACYJNA PIR AL to najlepszy materiał izolacyjny, płyta PIR jest obustronnie zabezpieczona warstwową okładziną gazoszczelną z aluminium, papieru i polietylenu. Wydajna absorpcja akustyczna. To najbardziej podstawowa cecha izolacji, która wprost definiuje jej rolę. Po to aplikujemy materiał izolujący, aby pojazd był cichszy, zwłaszcza w zakresie średnich i wysokich częstotliwości. To warunek absolutnie konieczny – zupełnie jak to, że lodówka musi chłodzić, aby można było uznać, że w przemyśle jako materiał izolacyjny, zamiennik azbestu [potrzebny przypis] jako żwirek dla kotów czy piasek kąpielowy dla szynszyli; dodatek technologiczny do pasz zarejestrowany w UE jako (E-562), dodatek przeciwzbrylający, dodatek reologiczny stosowany do płynów przy pojeniu świń i bydła domowego W przypadku izolacji systemów klimatyzacyjnych (AC) bardzo ważny jest wybór materiału izolacyjnego ze skuteczną barierą antydyfuzyjną, aby chronić rury, komponenty i systemy przed kondensacją. Dodatkowa powłoka nie jest konieczna, gdy materiał izolacyjny sam w sobie posiada zintegrowaną barierę paroszczelną. Elektryczny materiał izolacyjny / materiał izolacyjny służy do blokowania przepływu prądu. Tworzy wiązania jonowe, a materiały o niskim przewodnictwie i wysokiej rezystywności są dostępne w postaci stałej, ciekłej, gazowej, jak plastik używany do wtyczek, olej izolacyjny stosowany w transformator itp. Materiały te mają bardzo
pianka piramidka – materiał izolacyjny stosowany do wygłuszania domowych kin, studiów nagraniowych itp. mata wygłuszająca trudnopalna – stosowana np. do maski i komory silnika. Takie właściwości wykazuje między innymi butylowa mata wygłuszająca niepalna. Jak wybrać najlepszą matę wygłuszającą na podłogi, sufity i ściany?
bDDu.